بنام خدا و برای خدا

در 3 آذر 92 رئیس جمهور کشورمان در نخستین گام توافق هسته ای، آن را یک پیروزی تلقی کرده و طی نامه ای به محضر رهبر معظم انقلاب، نگاشتند: «خدای بزرگ را سپاس می‌گویم که در نخستین ماه‌های شروع کار دولت تدبیر و امید، فرزندان انقلابی شما توانستند در مذاکراتی دشوار و پیچیده، حقانیت ملت ایران در فعالیت‌های هسته‌ای را در صحنه بین‌المللی اثبات کنند و گام نخست را به گونه‌ای پیش برند که حقوق هسته‌ای و حق غنی‌سازی ملت ایران مورد اذعان قدرتهای جهانی -که سالها سعی بر انکار آن داشتند- قرار گیرد و راه برای گام‌های بلند بعدی در حراست از پیشرفت‌های فنی و اقتصادی کشور گشوده شود.»

علی رغم اعلام ترک برداشتن کاسه تحریمها، از سوی رئیس جمهور و گذشت 16 ماه از توافق اولیه و نامه به رهبر انقلاب، هیچ افق روشنی مبنی بر گشوده شدن پیشرفت های فنی و اقتصادی دیده نمی شود و آقای روحانی در گفتگوی تلفنی خود در 8 فروردین 94 با صدراعظم آلمان می گوید: «ایران انعطاف لازم (امتیازهای فراوان) را درمذاکرات به عمل آورده واکنون نوبت طرف مقابل است که قدمهای نهایی را بردارد.»

وقتی آقای روحانی ادعا می نمایند؛ " دنیا در برابر ملت ایران زانو زده " و کاسه تحریمها ترک برداشته، پس؛ گشوده شدن پیشرفت های فنی و اقتصادی، در کجای کشور اتفاق افتاده که دیده نمی شود؟! و یا اصلاً دیدنی نیست؟! و اگر ما امتیازهای فراوانی در مقابل دریافت هیچ! به طرفهای غربی داده ایم و اسم آن را انعطاف می گذارند!

متأسفانه دولت اعتدال برای فرار از پاسخگوئی و جهت اغفال مردم، جای بعضی از کلمات را عوض می کند تا شنونده، متوجه عمق معنی آن نشود، مثلاً بجای کلمه "گرانی" از "شیب ملایم" استفاده می نماید و وقتی "امتیاز" زیادی به آمریکا در مذاکرات هسته ای می دهد، از کلمه "انعطاف" بهره می گیرد.

البته رهبر معظم انقلاب در 19 بهمن 93 بخشی از امتیازهایی که در توافقنامه ژنو به آمریکا داده ایم، نام بردند، که اهم آن عبارت است از :« طرف ایرانی، برخی از کارهایی که می توانست او را به توافق نزدیک کند انجام داده است. کارهای متعدّدی را انجام داده، گسترش و توسعه‌ی ماشین‌های غنی‌سازی را متوقّف کرده، خب این را لازم دانستند که یک برهه‌ای متوقّف کنند؛ تولید اورانیوم بیست درصد را متوقّف کردند، اقتضای مذاکره این بود که متوقّف بکنند؛ کارخانه‌ی اراک را که یکی از کارهای بسیار بزرگ و مهمّ فنّاوری و یک هنر بزرگ فنّاوری است، فعلا متوقّف کرده‌اند؛ فردو را که یکی از برترین ابتکارهایی است که نیروهای ما و عناصر داخلی ما آن را برای امنیت دستگاه‌های سانتریفیوژ ما توانستند تأمین بکنند و تضمین بکنند، فعلا متوقّف کرده‌اند.»

اگر امتیازهای فوق را که دولت، حداقل تعطیلی 10 ساله آن را پذیرفته است، اسم آن را انعطاف بگذاریم و برای ملت هم، با اسم محرمانه بودن، توضیح داده نشود، آیا دولت می تواند ادعا نماید، که با ملت و رأی دهندگان به خود، همدل و هم زبان می باشد؟! پس دولت، در سال "همدلی و هم زبانی"، با ملت صادق باشد، تا اگر از نتیجه توافقنامه هسته ای، نان و آبی بدست ملت نرسید، رئیس دولت، که خود را شرمنده مردم نمی داند! شرمنده نگردد!!!!! آیا رئیس جمهور نامه تبریک دیگری برای موفقیت در توافقنامه جامع هسته ای به امام خامنه ای خواهد نوشت؟

والسلام