بنام خدا و برای خدا

متأسفانه رئیس جمهور محترم در کسوت روحانیت و مقامی که وزارت ارشاد اسلامی، اوقاف و امور خیریه و سازمان حج و زیارت از زیر مجموعه های کاری ایشان می باشد، مدتی است، مطالبی را در مراسمهای مختلف مطرح می نمایند که با کلیت نظام جمهوری اسلامی و وظایف مسئول اجرائی کشور و سوگند ایشان در زمان تحویل گرفتن ریاست جمهوری در تناقض آشکار است. آقای روحانی در مورخه 3 خرداد 93 سخنان تأمل برانگیزی را مطرح کردند که مورد اعتراض و تعجب مراجع تقلید و علما و دلسوزان نظام اسلامی قرار گرفت و موجب خوشحالی دشمنان اسلام بخصوص رژیم صهیونیستی گردید و ایشان گفتند:

« اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد! پیامبر (ص) شلاق در دست نداشت، پیامبر (ص) بشیر و نذیر بود و ما نیز باید بشیر و نذیر باشیم.همه باید کاری کنیم که آرامش در جامعه حاکم باشد    .    »

حسن روحانی در دیدار با کارکنان محیط زیست گفت: «دین را نباید دست دولت بدهیم دین دست علما، مراجع، فرهیختگان و دلسوزان است و آنان باید دین را تبلیغ کنند    .    »  

حسن روحانی در دیدار هنرمندان گفت: «اگر بگوییم هنر مرده را زنده می‌کند، سخنی به گزاف نگفته‌ایم، پس تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی بی‌معناست«

آقای روحانی گفتند:«بعدها غصه دیگری شروع شد که با ماهواره‌ها چه کنیم اگر خدای نکرده تلویزیون‌مان با دیش مخفی و آشکار، شبکه دیگری را بگیرد، در جوانان ایرانی چگونه ایرانیت و اسلامیت می‌ماند. آمدیم و در پشت بام‌ها و بالکن‌ها با آن مبارزه کردیم، اما تاثیری نداشت اما نه ایمان مردم پر زد و نه هویت مردم از دست رفت.»

حال که نظرات آقای روحانی را مشاهده کردید به نظرات و دیدگاههای امیرالمومنین(ع) در زمانی که خلافت را در دست داشت و بر منبر خطابه و موعظه جهت رستگاری و هدایت مردم به سوی بهشت سعادت ایراد نموده، می پردازم و پس از آن استراتژی امام خمینی را ملاحظه می کنیم و سپس بخشی از سخنان مقام معظم رهبری در خصوص وظایف حاکم اسلامی  جهت هدایت مردم به سوی بهشت را از نظر می گذرانیم و امیدوارم که رئیس جمهور در نظرات خود در حوزه دین بر اساس رسالت دینی و قانونی خود اقدام نماید و در رویه ناصواب خود نسبت به دین، اگر افراطیون و حسودان اطرافش بگذارند ، تجدید نظر نماید.

پرهیز دادن از دنیا پرستى

شما را از دنیا پرستى مى‏ترسانم، زیرا منزلگاهى است براى کوچ کردن، نه منزلى براى همیشه مانده است. دنیا خود را با غرور زینت داده و با زینت و زیبایى مى‏فریبد. خانه‏اى است که نزد خداوند بى مقدار است، زیرا که حلال آن با حرام، و خوبى آن با بدى، و زندگى در آن با مرگ، و شیرینى آن با تلخى‏ها در آمیخته است.(نهج البلاغه خطبه 112)

روش برخورد با دنیا

مردم آنچه را خدا واجب کرده جزو خواسته‏هاى خود بدانید، و در پرداختن حقوق الهى از او یارى طلبید، و پیش از آن که مرگ شما را بخواند گوش به دعوت او دهید. همانا زاهدان اگر چه خندان باشند، قلبشان مى‏گرید و اگر چه شادمان باشند اندوه آنان شدید است و اگر چه براى نعمت‏هاى فراوان مورد غبطه دیگران قرار گیرند امّا با نفس خود در دشمنى بسیارى قرار دارند.(نهج البلاغه خطبه 113)

  شناخت دنیا

آرى همانا دنیا خانه نابود شدن، رنج بردن از دگرگونى‏ها، و عبرت گرفتن است، و از نشانه نابودى، آن که: روزگار کمان خود را به زه کرده، تیرش به خطا نمى‏رود، و زخمش بهبودى ندارد، زنده را با تیر مرگ هدف قرار مى‏دهد، و تندرست را با بیمارى از پا در مى‏آورد، و نجات یافته را به هلاکت مى‏کشاند.(نهج البلاغه خطبه 114)

هشدار از فریب کارى شیطان

همانا شیطان،  راه‏هاى خود را به شما آسان جلوه مى‏دهد، تا گره‏هاى محکم دین شما را یکى پس از دیگرى بگشاید، و به جاى وحدت و هماهنگى، بر پراکندگى شما بیفزاید،از وسوسه و زمزمه و فریب کارى شیطان روى گردانید، و نصیحت آن کس را که خیرخواه شماست گوش کنید، و به جان و دل بپذیرید. (نهج البلاغه خطبه 121 )

جایگاه صحیح مشورت

بخیل را در مشورت کردن دخالت نده، که تو را از نیکوکارى باز مى ‏دارد، و از تنگدستى مى ترساند. ترسو را در مشورت کردن دخالت نده، که در انجام کارها روحیّه تو را سُست مى‏کند.(نامه 53 نهج البلاغه)

ادامه مطالب در قسمت بعدی...