مذاکرات بر سر چي؟ ادعاي امريکايي‌ها هسته‌اي بود. آقا هم راه را باز گذاشتند و گفتند برويد مذاکره کنيد. حالا رفتيد مذاکره کرده‌، همه قول‌ها را هم داده، همه چيز را هم تعطيل کرده و حالا به اينجا رسيده‌ايد که امريکايي‌ها بر اساس اخبار بين‌المللي هيچ چيزي براي شما روي ميز نگذاشته‌اند. حالا دارد به شما مي‌گويد موشک‌هايت را جمع کن. تو هوافضا مي‌خواهي چه کار؟ برد موشک‌هاي تو فوقش بايد 300 کيلومتر باشد، آن هم تحت نظارت من بايد توليد شود. اي بابا! کار را به اينجا رسانده است، حالا چه کار کنيم؟ نه قانون اساسي اجازه مي‌دهد، نه غيرت مردم، نه استقلال مردم و نه شعارهاي استقلال، آزادي و جمهوري اسلامي اجازه مي‌دهند. اين حرف‌ها اولين چيزي را که زير سئوال مي‌برد استقلال ماست. حالا اجازه نمي‌دهد. ايشان هم گفته است اقتصاد را درست مي‌کنم و گير کرده است. چه کار کنيم؟ رفراندوم بگذاريم. رفراندوم سر چي؟ سر اينکه موشک مي‌خواهيم يا نه؟ حالا رفراندوم کرديم و به اين نتيجه رسيديم موشک نمي‌خواهيم. تمام مي‌شود؟ حالا امريکايي‌ها مي‌گويند شما در ايران حقوق بشر را بايد رعايت کنيد. حقوق بشر چيست؟ يکي از اموري که در ايران ممنوع است همجنس‌بازي است. آقاي هادوي دادستان اول انقلاب بود. يک نفر ديگر هم هست که اسمش يادم رفته است. خيلي هم آدم شجاع و از جبهه ملي بود. پيرمرد بود و مصاحبه و بسيار اظهار شجاعت مي‌کرد. قضيه براي سال 58 است. گفت رسماً از امريکا برايم نامه نوشته‌اند که در ايران يک همجنس‌باز را محاکمه کرده و حقوق بشر را زير پا گذاشته‌ايد. گفت من هم با کمال شجاعت جواب دادم به شما ربطي ندارد. عجب شجاعتي! خنده‌مان گرفت، ولي الان آنها به دنبال اين هستند که مانند امريکا و انگليس که همجنس‌بازي قانوني شده است، مي‌گويند حقوق بشر اقتضا مي‌کند در ايران همجنس‌بازي قانوني شود. حالا فرض کنيد رفراندوم گذاشتيد و اين را هم قبول کرديد. حالا مي‌گويد قانون اساسي شما ديني است. اين را بايد کنار بگذاريد. عاقبت رفراندوم‌ها به اينجاها مي‌کشد. شناخت شما از طرف مقابلت کامل نيست. اگر شناختت کامل باشد، نياز به رفراندوم نداري. احساسم اين است که ايشان خسته شده است.