به نام خدا و برای خدا

اول سلام و بعد سلام و سپس سلام / با هر نفس ارادت و با هر نفس سلام

وقتی مذاکرات هسته ای ژنو آغاز و نتایج اولیه آن هویدا شد، دلسوزان نظام و یا به قول لیبرالها، دلواپسان، به عمق خیانت حسن روحانی پی بردند و لذا سخنانی در جهت صلاح روند مذاکرات مطرح نمودند، اما حاج حسن، به کدخدا(آمریکا) اعتماد کرده و همچون غربزده ها مشغول دادن امتیاز به شیطان بزرگ بود، لذا از سخنان منتقدین برآشفت و در اجلاس رؤسای دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و پژوهشی، در 15 بهمن 92 فریاد برآورد و گفت: « چرا یک عده بی‌سواد که از بخش‌هایی خاص پول می‌گیرند باید حرف بزنند اما بزرگان،‌ دانشگاهیان و اساتید ما سکوت می‌کنند؟ چرا فریاد نمی‌زنید؟» اما اساتید فهیم دانشگاه، مجذوب سخنان بی پایه و اساس رئیس جمهور نشده و خود را شریک خیانت او نکردند.

حسن روحانی بعد از خیانت در برجام، فیلش یاد هندوستان کرده و در نمایش(همایش) هم اندیشی مدیران ارشد دولت در 1 اردیبهشت 97 خطاب به وزراء و مدیران خود گفت: «مدیران دولتی روزه سکوت گرفته اند. نمی‌دانم از چه می‌ترسند. هر مدیری باید به وظیفه‌اش عمل کند و اگر می‌ترسد و نمی‌تواند و یا از اخم این و آن هراس دارد، کنار برود.»

حسن روحانی از وزراء و مدیرانش چه می خواهد؟ واقعآ آیا وزراء باید از کار نکرده و عدم حل مشکلات کشور و ملت و سیاه بازی دولت دفاع نمایند؟! آیا همانگونه که رئیس جمهور به دروغ می گوید؛ "برجام را خدا آورد" و "برجام آفتاب تابان است"، وظیفه وزراء و مدیران بازنشر آن اکاذیب است؟!

ظاهر حسن روحانی به آخر خط رسیده و ممکن است همانگون که احمدی نژاد، برخی وزراء و مدیران انقلابی و کاردان را در حمایت از جریان انحرافی کنار زد، حاج حسن هم با بهانه قرار دادن "روزه سکوت"، وزراء و مدیران با کفایت را کنار بگذارد و یحتمل، علاوه بر "خانه نشینی 11 روزه " از ریاست جمهوری هم کنار گیری نماید! هر چند، آنهایی که دولت حسن روحانی را "رحم اجاره ای" برای اهداف "براندازی نظام اسلامی" می دانند، تا "تولد حمل گوساله سامری" او را در منصب ریاست جمهوری حفظ نمایند!

والسلام