نام خدا و برای خدا

کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای» مجموعه خاطرات و مذاکرات هسته ای سالهای 82 تا 84 آقای دکتر حسن روحانی است، که نکات قابل توجهی در آن دیده می شود. مثلا در صفحه 400 این کتاب، آقای روحانی در خصوص مذاکراتش با ژاک شیراک در سال 83 جهت حل مساله هسته ای ایران می نویسد:

«از نظر مردم ما، پذیرش توقف یا تعلیق بلند مدت غنی سازی تحقیر آمیز است و "غرور ملی" ما را خدشه دار می کند. لذا به هیچ قیمتی به آن تن نخواهد داد. این موضوع بدعتی خطرناک است که با حقوق تمامی کشورهای در حال توسعه مباینت دارد ... دولت فعلی و هیچ دولت دیگری در ایران این توان سیاسی و اختیار قانونی را برای توقف یا تعلیق بلند مدت ندارد و هر دولتی بخواهد به آن تن بدهد، سقوط خواهد کرد.»

هر فرد عاقل و منصفی، وقتی حرفهای آقای روحانی به ژاک شیراک رئیس جمهور وقت فرانسه را می خواند، به درایت و تدبیر گوینده احسن می گوید، زیرا به حق تشخیص داده است، که در یک کشور انقلابی و اسلامی، اگر رئیس جمهوری بخواهد، بر سر عزت و توانمندی  ملتش با بیگانگان وارد معامله شود، زوال و سقوط  دولتش حتمی است. ولذا رئیس جمهور در بازی بُرد بُرد هسته ای، تلاش دارد که طول مدت مذاکرات و تعطیلی مراکز هسته ای کشورمان را به حداقل زمان ممکن برساند! آیا می تواند؟!؟

اصولا مسئولین سیاسی آمریکا، هیچ اعتقادی به بازی بُرد بُرد آقای روحانی ندارند، زیرا نگاه و تفکر آمریکا به جهان، مانند نگاه یک کدخدا به نوکر و رعیت است. و در این تفکر جایگاه نوکر و رعیت تعریف شده و طرح بازی بُرد بُرد از سوی ایران، بی معنی و توهین به کدخدا منظور می شود و آمریکائیها در طول چند دور مذاکره ثابت کرده اند، که هیچ امتیازی به ایران نخواهند داد!، لذا، اگر طرف ایرانی با تعطیلی بخش قابل توجهی از مراکز هسته ای خود، و دریافت مقدار بسیار ناچیز از پولهای بلوکه شده کشورمان، آن را "شکستن کمر تحریمها" و "زانو زدن قدرتهای بزرگ در مقابل ایران" می داند!، باید تعریف جدیدی از تدبیر و عقلانیت نوشته شود!!!!!

دولت اعتدال آقای روحانی باید مواظب باشد، که حقوق مسلم کشورمان را در لا به لای آرزوها، سیاستهای لیبرال منش و مذاکرات بی حاصل، به ناامیدی مبدل نکند و با خوشبینی افراطی به آمریکا، موجب تحقیر ملت سرفراز کشورمان را به وجود نیاورد، والا مردم ایران خدشه بر عزت و غرور ملی خود را، بر نمی تابند و زوال و سقوط دولت تدبیر بر اساس نظر شخص رئیس جمهور آقای در کتاب خاطراتش، رقم خواهد خورد!!!!!

به هر حال آقای روحانی رئیس جمهور و آقای ظریف وزیر خارجه، علی رغم خوشبین نبودن ولایت امر مسلمین امام خامنه ای به مذاکرات هسته ای، کرارا اعلام کرده اند که به مذاکرات خوشبین هستند! و پس از 4 بار که آمریکائیها تحریمهای جدیدی علیه کشورمان اعمال نمودند، تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، با ولع و اشتیاق بیشتری به پای میز مذاکره می روند!!! چرا ایران در مقابل تحریمهای جدید آمریکا چند روز مذاکرات را تعلیق نکرد؟!؟ آیا بخاطر کدخدا بودن آمریکا است؟!؟

مثال افراد خوشبین به مذاکرات هسته ای در دولت تدبیر؛ همانند شخصی است، که ادعای نبوت می کرد. او را پیش خلیفه بردند. خلیفه از او پرسید که: "چه معجره ای داری؟" گفت: "معجزه من آن است که در این زمان ، هر چه در دل شما می گذرد را معلوم می کنم." خلیفه گفت در دل من چه می گذرد؟" آن شخص مدعی نبوت گفت: "الان در دل شما می گذرد که من دروغ می گویم!"

شاید گفتار آقای روحانی در نزد ژاک شیراک و نقل آن در کتاب خاطرات خود(امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای) مصداق سخن فردوسی باشد،که می گوید:

بزرگی سراسر به گفتار نیست/ دو صد گفته چون نیم کردار نیست.

والسلام