بنام خدا و برای خدا

در دولت یازدهم، وزیری که بیش از سایر وزراء، در دایره نگاه مردم قرار دارد، آقای ظریف وزیر خارجه کشورمان می باشد. معمولا در آستانه هر مذاکره هسته ای با 1+5 بخصوص زمانی که آقای ظریف شخصا ریاست هیأت ایرانی را عهده دار بودند، مردم کشورمان که از گرانیهای افسار گسیخته به شدت در رنج و مشقتند، منتظر نتیجه مثبت مذاکرات و شکسته شدن کاسه تحریمها! و گشایش در امور اقتصادی خود بودند!. و لیکن، مردم خوب کشورم، تا کنون هیچ دستاورد مطلوبی که عزت و سربلندی نظام اسلامی را حفظ کرده و رضایت ملت و رفاه اقتصادی و کاهش قیمتها را در پی داشته باشد را، مشاهده نکرده اند.

آقای ظریف در گفتگو با خانم هاله اسفندیاری، جایگاه وزیر خارجه نظام اسلامی را در حد یک عنصر معلوم الحال حزبی پائین می آورد و می گوید:« ما روندی را شروع کرده‌ایم که هدف از آن تغییر فضای سیاست خارجی کشور است. اگر با وجود تلاش‌های ما برای تعامل، این تلاش‌ها بی‌نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا 16 ماه دیگر که انتخابات پارلمانی در ایران برگزار می‌شود، به این عملکرد ما (با آرای خود) پاسخ دهند. وقتی قبلا در تعامل و مذاکرات درباره توافق هسته‌ای با جامعه بین‌المللی در سال‌های2004 و2005، توافق‌هایی کردیم و تلاش‌های ما برای عملکرد شفاف، از جانب اتحادیه اروپایی رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب رئیس‌جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد.»

آقای ظریف در نیویورک به صراحت بدنبال انعقاد هر نوع توافق  و لو به ضرر کشورمان بوده است و در این رابطه می گوید: «من فکر می‌کنم اگر شما حصول هر نوع توافق را با عدم توافق قیاس کنید، باید بگویم آشکار است که حصول یک توافق بسیار بهتر است.»

در رابطه با سخنان ذلیلانه وزیر خارجه کشورمان با هاله اسفندیاری در شورای راهبردی آمریکا می توان گفت؛ که در دیپلماسی با کشورهای دشمن و افراد جاسوس "اصل بر برائت" نیست، بلکه "اصل بر دشمنی و خیانت" است و لذا موضوع سخنان حزبی و ضد امنیتی آقای ظریف می بایست در مراجع قضائی مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.

باید بدانیم، که در دنیای دیپلماسی کنونی هیچ کشوری اجازه ی چنین مواضع حزبی و ضد امنیتی  را در گفتگوهای بین المللی به وزیر خارجه خود واگذار نمی کند و از نتیجه آن سخنان چشم پوشی نمی کند! حال این سئوال مطرح است؛ چرا آقای رئیس جمهور که خود را متخصص در امور امنیتی می داند، تاکنون نسبت به عزل وزیر خارجه اقدام نکرده است! و احتمالا ملاقات با یک جاسوس تابلودار و سخنان ذلیلانه آقای ظریف، قبلا با آقای رئیس جمهور کشورمان هماهنگ شده باشد !!!  

تیم نیویورکی وزارت خارجه، معمولا در راستای منافع غرب تصمیم گرفته و ملت صبور و با وفای ایران از زمان پذیرش قطعنامه 598 تا تعلیق مراکز هسته ای در سال 82 و توافقنامه ژنو در سال92، هیچگاه نتوانسته به این تیم لیبرال منش غربگرا اعتماد نماید!!!    

با توجه به اینکه آقای ظریف، در دیپلماسی هسته ای از جایگاه نظام اسلامی عدول نموده و به عنوان پیاده نظام احزاب لیبرال و برانداز در مذاکرات نیویورک موضع گیری نموده و امنیت ملی کشورمان را ممکن است، با انعقاد یک قرار داد بد هسته ای با کدخدا(آمریکا) به مخاطره بیاندازد. لذا ضرورت دارد، نمایندگان محلس شورای اسلامی و آقای رئیس جمهور، نسبت به سخنان نابجا و حزبی آقای ظریف با خانم هاله اسفندیاری (که به جاسوسی به نفع غرب، اعتراف نموده  و مدتی را در زندان بوده) در کمیسیون امنیت ملی مجلس و شورای عالی امنیت ملی، تصمیم لازم را اتخاذ نمایند.

والسلام