سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سنگ را بدانجا که از آن آمده باز باید گرداند ، که شر را جز با شر نتوان راند . [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 95 دی 30 , ساعت 1:7 صبح

به نام خدا و برای خدا

چند سال قبل که تروریستهای تکفیری وابسته به آمریکا، رژیم سوریه را در خطر سقوط حتمی قرار داده بودند، مشاوران8 نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به همراه سایر گروهای مقاومت اسلامی، از سقوط قطعی رژیم سوریه جلوگیری کردند و در همین دوران، آمریکائیها و رژیمهای وابسته عربی، مرتبا تاریخ سقوط رژیم اسد را اعلان می کردند و لذا وقتی در این وضعیت سخن از برگزاری کنفرانس صلح سوریه می شد، علی رغم نفوذ انکار ناپذیر ایران در معادلات سوریه، اولین شرط آمریکائیها برای برگزاری کنفرانس صلح، عدم حضور ایران بود و اجازه حضور به جمهوری اسلامی ایران را نمی دادند!

این روزها با اقتدار مثال زدنی ایران، خطر فروپاشی رژیم سوریه برطرف شده و بزودی کنفرانس صلح سوریه در آستانه قزاقستان بدون حضور آمریکا برگزار می شود ولذا کار ابرقدرت جهان بجائی رسیده، که حضور و عدم حضور آمریکا در کنفرانس صلح آستانه به موافقت نظام اسلامی ایران بستگی دارد.

شرط جمهوری اسلامی ایران آنقدر برای آمریکائیها گران آمده که یکی از سناتورهای معروف آمریکا، آقای جان مک‌کین به ناله درآمده و در گفتگو با شبکه "ام.اس.ان.بی‌.سی" می گوید: « موضوعی از این مهم‌تر نیست که روس‌ها، ایرانی‌ها و سران ترکیه ما را برای حضور در کنفرانس صلح (آستانه) دعوت9 می‌کنند. آمریکا  دیگر در حال ایفای نقش رهبری نیست، آمریکا حتی بخشی از آن (کنفرانس آستانه) هم نیست. ما را دعوت می‌کنند. چطور به اینجا رسیده‌ایم

با این توضیح، نظر آقای هوشنگ امیر احمدی، معروف به دلال رابطه ایران و آمریکا(ساکن آمریکا) را در ابطه با برجام و چگونگی دیپلماسی دولت لیبرال جناب روحانی می پرسیم و ایشان در پاسخ می گوید: «الان فقط سر مسائلی که امریکا می خواهد، مذاکره انجام می شود؛ مثل برجام و ... سر مسائلی که ما مدنظر داریم هیچ مذاکره ای صورت نمی گیرد. ما در تله ای افتاده ایم که هرچه آمریکایی ها بخواهند، همان انجام می شود ... دیپلماسی یعنی به اوباما بگویید، که قانون ویزا را وتو کند و او هم بپذیرد. دیپلماسی یک طرفه، به سود آمریکایی هاست.ما به آمریکایی ها گفتیم مسئله ویزا را حل کنید و آنها هم گفتند ببینیم چه  کار می کنیم، کاری هم نکردند و پشت گوش انداختند. به این نمی گویند دیپلماسی. به این کار آقایان باید گفت «زیپلماسی». یعنی این که یک طرف نظرش را پیش ببرد، اما طرف دوم مثل زیپ عمل کند و هیچ سودی از این رابطه نبرد.»

والسلام



لیست کل یادداشت های این وبلاگ