به نام خدا و برای خدا

حسن روحانی که جهت دلجوئی از مردم صبور اهواز در مورخ 4 اسفند 95 به آن سامان سفر کرده بود، لکن از روبرو شدن با مردم پرهیز و تنها در کارگروه ملی مبارزه با ریزگردها و شورای اداری استان خوزستان شرکت کرده و مسئله ریزگردها را به عدم اجراء فریضه امر به معروف و نهی از منکر دانست و گفت: «اینکه در روایات آمده اگر معروف را زیرپا گذاشتیم و اگر منکر ترک شد عذاب الهی می آید برخی عذاب ها همین می شود که می بینیم. این نیست که چون دروغ گفتیم سیل می آید نه دامنه منکر فقط نماز و دعا نیست و خیلی گسترده تر است.»

سال 1361 در منطقه عملیاتی رمضان، وقتی می خواستم وضو بگیرم، حجم ریزگردها آنقدر زیاد بود، که آب به همراه خاک، از صورت و دستها بصورت گل جاری می گردید و عملا وضو را باطل می کرد و لذا باید به جناب روحانی یاد آور شد، مگر آن روزها به اندازه امروز، منکرات در جامعه زیاد بوده است؟! البته خداوند نعمتهایش را بخاطر فراموشی امر به معروف و نهی از منکر از مردم سلب می کند، اما چرا با تزویر و نفاق، بی عرضگی دولت غربزده و غیرانقلابی را به پای گناه احتمالی مردم اهواز می نویسند؟! آیا مسئولین بی کفایت و لیبرال، موجب عذاب الهی نیستند؟!

اگر بپذیریم که زیر پا گذاشتن معروف و ترک منکر توسط مردم خوزستان، موجب ریزگردها شده، پس اولین متهم آن رئیس جمهوری است که تحت عناوین مختلف با اجراء فریضه امر به معروف و نهی از منکر نخالفت ورزیده! که به دو مورد اشاره می نمایم: 1- تنها رئیس جمهوری که مقابل ابلاغ قانون امر به معروف و نهی از منکر، آنهم پس از تصویب مجلس ایستاد، شحص جناب حسن روحانی است که به همین منظور عمامه بر سر دارد!!!! 2- حسن روحانی در مخالفت با امر به معروف می گوید: «اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد.» (3 خرداد 1393)

البته ملت و مردم اهواز می دانند، که رئیس جمهور به دلخواه به اهواز نرفته، بلکه فشار افکار عمومی و دخالت رهبر معظم انقلاب در خصوص رسیدگی به وضعیت مردم خوزستان، سبب این سفر گردید و گرنه جریان اشرافیت غربزده خود را ملزم به پاسخگوئی نمی دانند.

زبان حال حاج حسن روحانی شعر معروف پروین اعتصمای است که گوید:

والسلام