سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هرکس دانش را برای غیر خدا فرا گیرد یا با آن غیر خدا را اراده کند، جایگاهش را در آتش تدارک کند . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
 
شنبه 93 مرداد 25 , ساعت 4:42 عصر

بنام خدا و برای خدا

حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی در همایش رؤسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، با انتقاد شدید از منتقدین مذاکرات هسته ای گفت: «یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم. به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است».

لرزان

این سخنان اهانت آمیز بلافاصله مورد اعتراض گسترده ای مسئولان، مردم و جریانهای همسوی با دولت و دیگر منتقدین روبرو گردید و حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی جلسه علنی مجلس را جهت بررسی گفتار توهین آمیز رئیس جمهور به جلسه غیر علنی تبدیل کردند و آقای نوبخت هم از سوی رئیس جمهور به مجلس جهت پاسخگویی اعزام گردید.

پس از اینکه رئیس جمهور متوجه اشتباه بزرگ خود گردید، با نظر مشاوران غیر امین و بزدل سیاسی در جلسه هیئت دولت اقدام به توجیه عمل خود نمود و گفت:«مخاطب من در جمله و کلمه‌ای که در وزارت امور خارجه بیان کردم، نقطه مقابل «شیردل» بود، نه منتقدین و مخالفین؛ بلکه کسانی بودند که صرفاً به دنبال تخریب و کارشکنی هستند و مدتی است که از اتاق فکر به اتاق عملیاتی وارد شده‌اند و بدانند که در برابر تخریب گران سکوت نمی کنیم.»

روحانی افزود: «در یکی دو روز گذشته عده‌ای هیاهو و سر و صدا به راه انداختند، به دوستان و اعضای دولت می‌گویم بعضی اوقات باید شرایطی پیش بیاید تا همه هر چه در دل دارند بیرون بریزند و در چنین شرایطی می‌توان رسانه‌ها، یاران ضعیف و قوی، موافقین و مخالفین واقعی را بهتر شناخت.»

سپس روحانی افزود: «براساس آموزه‌های قرآن، زیر بار ظلم و فشار نمی‌رویم و آنهایی که می‌خواهند به انتخاب مردم و منافع ملی به دلایلی پشت کنند باید بدانند که نظام نیز با آنها صریح سخن خواهد گفت.»

وقتی این جملات متناقص و غیر حرفه ای رئیس جمهور را در کنار هم قرار می دهیم، هیچ تناسب منطقی در آنها دیده نمی شود و حاکی از آن است که در اطاق فکر دولت سر در گمی بوجود آمده و دولتی که ادعای تدبیر می کند نظام جمهوری اسلامی را معطل و یا ملعبه خود قرار داده تا با حرفهای اهانت آمیز « رسانه‌ها، یاران ضعیف و قوی، موافقین و مخالفین واقعی خود را بهتر بشناسد».

آیا دولتی که هر روز صدها بار ادعای فکر، برنامه، تدبیر و اعتدال را مطرح می کند هنوز یاران ضعیف و قوی، موافقین و مخالفین خود را نمی شناسد!؟ آیا با شیوه اهانت و سرگرم کردن مردم، می شود کشور را به ساحل نجات رساند!؟ اینگونه سخن گفتن تدبیر نیست، بلکه تزویری است که دشمنان را خوشحال و دوستان را آزرده و جیره خواران و مجیز گویان را، به طمع و سؤاستفاده از بیت المال و قدرت وامی دارد!

رییس جمهور که قصد عذر خواهی از مردم را ندارد، در ادامه می گوید: «همیشه باید بهترین واژه ها را برگزینیم و واژه‌هایمان باید بازدارنده باشد... امروز به جایی رسیده‌ایم که برای حفظ منافع ملی و رفع معضلات و توسعه کشور اگر ببینیم، گروه و اقلیتی در گوشه و کنار از اتاق فکر خارج شده و وارد اتاق عملیاتی شده‌اند، باید بدانند که دولت هم از اقدامات آنها آگاه است و هم در این زمینه جملات متناسب با تخریب آنها را بکار خواهد برد.»

البته در دولت تدبیر و امید، شاهد بکار بردن بهترین واژه های محبت آمیز و از روی استیصال، در مقابل زورگویان و غربیها بوده ایم و در مقابل، خشن ترین و بدترین واژه ها را از سوی رئیس جمهور و بعضی از همکاران غیر انقلابی اش، نسبت به نیروهای ارزشی و مؤمن به انقلاب اسلامی را مشاهده می کنیم و علی رغم اینکه رئیس جمهور دم از آموزه های قرآن با مخالفان خود می زند، قرآن کریم این شیوه گفتار و عمل را نمی پسندد و می فرماید:

مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ

محمّد رسول خدا است و آنان که با اویند بر کافران سختگیراند و در میان خودشان مهربان.

آیا لباس حقیقت بر تن دروغ است!؟

روزی دروغ به حقیقت گفت:" میل داری با هم به دریا برویم و شنا کنیم." حقیقت ساده دل و صادق پذیرفت و گول خورد و با هم به کنار ساحل دریا رفتند. وقتی به ساحل رسیدند، حقیقت لباسهایش را درآورد و به درون آب رفت. دروغ حیله گر لباسهای حقیقت را پوشید و سریعا از آنجا رفت. از آن روز همیشه حقیقت را، عریان و زشت می نمایانند و لیکن دروغ در لباس حقیقت با ظاهری آراسته نمایان می شود!

مردم خوب کشورم؛ آیا در خصوص خودکشی فرزند روحانی رئیس جمهور در سال 1370 چیزی می دانید!؟ و در رابطه با دفن بی سر و صدای او در مرقد امام خمینی چیزی شنیده اید!؟ نکند پسرش عاشق بوده و روحانی به او گفت: برو به جهنم!!!!!

والسلام    



لیست کل یادداشت های این وبلاگ