بنام خدا و برای خدا

در متن توافقنامه ژنو که سازمانهای اطلاعاتی آمریکا مسئولیت تنظیم آن را بعهده داشته اند، عبارتی به چشم می خورد، که تنها قوه مجریه آمریکا تحریم جدیدی بر ضد ایران تصویب نمی کند و لکن دیگر نهادهای آمریکا از جمله کنگره و وزارت خزانه داری آمریکا می توانند علیه ایران هر زمان که صلاح دیدند، تحریم جدید اعمال نمایند و این عبارت که مورد غفلت تیم مذاکره کننده ایرانی قرار گرفته این است The U.S. Administration)) یعنی، دولت آمریکا و به عبارت دقیق تر یعنی «قوه مجریه» آمریکا متعهد گردیده در چارچوب اختیارات رئیس جمهور از تحمیل تحریم جدید بر ضد ایران خودداری کند، زیرا قوه مجریه آمریکا اساسا اختیار «قانونگذاری» ندارد و نمی تواند تحریم جدید تصویب کند، لذا تعهدی که کرده، صرفا مربوط به «اجرا و تحمیل تحریم» است. و لیکن با ترفند خاصی که آمریکائیها دارند، کشور ایران را در متن توافقنامه به عنوان کلی Iran قید نموده، نه دولت ایران و تفکیکی درباره قوای مقننه و مجریه یا غیر آن در میان نیست؟!؟ اما وقتی قوه مجریه آمریکا در متن توافق از کنگره تفکیک شده و «دولت» متعهد به عدم تحمیل تحریم جدید شده است! و آمریکا بر اساس همین عبارت The U.S. Administration)  ) تاکنون چهار بار تحریم جدیدی بر ضد ایران بعد از توافقنامه ژنو وضع نموده و متأسفانه زبان مسئولین مربوطه الکن و کوتاه است و برای همین است که رئیس جمهور مسئولیت مذاکرات هسته ای را تماما پذیرفته است!

امضاء آقای ظزیف از طرف خود، رئیس جمهور و کل نمایندگان مجلس و شورای نگهبان در پای توافقنامه زده شده است و از ملت هم خجالت می کشند که بگویند چه اشتباه استراتژیک کرده اند که امکان بازگشتی در آن وجود ندارد!!!

اگر به گذشته تاریخی کشورمان در مذاکرات و توافقنامه الجزایر، بین ایران و آمریکا در 29 دی سال 59 در خصوص آزادی گروگانهای لانه جاسوسی آمریکا در مقابل پولها و اموال بلوکه شده ایران، نظری بیفکنیم، آمریکا با سوء استفاده از همین عبارات، پس آزادی گروگانها، بخشی از پولها و اموال ایران را هنوز هم پس نداده است!

رئیس جمهور اسلامی ایران پس از تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران در جشنواره شهید رجایی و مصاحبه خبری خود در 8 شهریور 93 بصورت بسیار لطیف و سازنده که طرف آمریکایی ناراحت نشود و همچنین مسیر مذاکرات از گذشته به نفع آمریکا هموارتر شود، گفتند: «تحریم ظلم و تجاوز است و ما باید جلوی این تجاوز بایستیم و تجاوزگران را سر جای خود بنشانیم و نگذاریم این تحریم بر سر ملت بماند و تکرار شود ... ما لحظه‌ای فرصت را در این مسیر تلف نخواهیم کرد و تمام توان خود را به کار می‌گیریم؛ این به این معنی نیست که از تحریم‌ها می‌ترسیم یا نمی‌توانیم بدون تحریم زندگی کنیم، در این چند سال ملت ما با تحریم زندگی کرده است.»

آقای روحانی گفت:«  ما لحظه‌ای فرصت را در این مسیر تلف نخواهیم کرد و تمام توان خود را به کار می‌گیریم؛» این سخن رئیس جمهور؛ به غیر پذیرش تحریم  و حاضر شدن پای میز مذاکره و لرزیدن، چه پیام دیگری برای آمریکا دارد!؟

بعد از گذشت چند ساعت رئیس جمهور در مصاحبه خبری خود گفت: «آنها همیشه مدعی هستند که تحریم‌های جدید اعمال نکردیم چرا که ایران تحریم‌ها را دور زده و ما همان تحریم‌های قبلی را دو مرتبه اعمال و عملیاتی می‌کنیم، بر فرض که این سخن آنان درست باشد اما باز هم اینگونه رفتار با روح توافق ژنو منافات دارد ضمن اینکه ما اصلا اصل آن تحریم‌ها را غیرقانونی و غلط می‌دانیم و شکل آن تحریم‌ها نیز از نظر ما ناصحیح و غیرسازنده است.»

وقتی آمریکا مرتب ما را تهدید نظامی و تحریم اقتصادی می نماید، آیا به صلاح کشور است که با این ادبیات ضعیف و از سر انفعال با دشمن کشور، یعنی آمریکا حرف بزنیم!

رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای در دیدار با اعضاء دولت فرمودند:«موضع گیری صریح و قاطع در مسائلی همچون فلسطین، رژیم صهیونیستی، غزه، سوریه، عراق، تکفیری ها و دخالت های آمریکا، به نفع نظام جمهوری اسلامی است و منافاتی هم با زبان دیپلماسی و مذاکره ندارد.»

آیا موضع گیری رئیس جمهور کشورمان بر اساس توصیه رهبری عزیز است؟!؟ لذا بهتر است موضع گیری آقای پوتین رئیس جمهور روسیه در برابر زیاده خواهی آمریکا و غرب، بعنوان الگوی کاربردی امروز، فراروی رئیس جمهور کشورمان قرار گیرد.  

آقای پوتین که در اردوی جوانان روس در نزدیک دریاچه سلیگر حومه مسکو حاضر شده بود، در خصوص تهدیدهای آمریکا و اروپا بر ضد مسکو گفت:«فکر نمی‌کنم هیچ کشوری به رویارویی گسترده با روسیه بیندیشد، اما می‌خواهم یادآوری کنم روسیه یکی از قدرت‌های مهم هسته‌ای برتر جهان است». وی در سخنان خود که از زمان پایان جنگ سرد بی‌سابقه است ادامه داد: «روسیه از رویارویی گسترده با هر کشوری خود را دور نگه می‌دارد، اما طبیعی است که همواره باید آماده پاسخ به هر رویارویی باشد.»

متأسفانه در توافقنامه هسته ای 1+5 تیم مذاکره کننده ایران، از منافع کشورمان به نحو مطلوب دفاع ننموده و از کارشناسان ماهر و زبردست سیاسی، امنیتی و حقوقی در خصوص چگونگی تنظیم متن توافقنامه ژنو استفاده نکرده و امروز در برابر تحریمهای ظالمانه آمریکا، با موضع گیری ضعیف، انفعالی، غیر انقلابی و لرزان، از سوی رئیس جمهور و وزارت خارجه روبرو هستیم!

آیا دشمن استکباری آمریکا را، با اینگونه ادبیات، پررو، بی ادب و در موضع قدرت قرار نداه ایم؟!؟ و با دست خود زبانمان را کوتاه نکرده ایم؟!؟ مکر امامان نفرمود «آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند» پس چرا بعضی از مسئولین جمهوری اسلامی ایران هنوز امام را در عمل باور نکرده و در برابر قدرتها، لغزان و لرزانند!؟

والسلام