بنام خدا و برای خدا
جهت واکاوی آراء و افکار رئیس جمهور کشورمان آقای دکتر روحانی در حوزه های اصولگرائی و صلاح طلبی باید سه مقطع زمانی را مد نظر قرار دهیم.
1-از پیروزی انقلاب اسلامی تا سال 1384 که در این دوران آقای روحانی در کسوت سرهنگی و مدیریتی و با داشتن روحیات انقلابی، در مجلس شورای اسلامی، حضور در جبهه های جنگ تحمیلی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و دبیری شورای عالی امنیت ملی، خدمات خوبی به انقلاب اسلامی داشته است، که فعالیت ایشان در جریانهای انقلابی تعریف می گردد.
2-در سالهای 84 تا 92 که آقای روحانی به عنوان یک حقوقدان در مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با حکم آقای رفسنجانی مشغول فعالیت گردید، به مرور زمان و ارتباط با افرادی که به دلایل مختلف دارای پرونده های سیاسی منفی علیه تنقلاب بودند و در آن مرکز فعالیت داشتند از روحانیت مبارز تهران فاصله گرفته و نهایتا در تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 92 و با طرح شعار "اعتدال"، خود را در ذیل جریانها و خط فکری اصلاح طلبان و آقای رفسنجانی تعریف نمودند.
3-پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری با شعار زیبنده "اعتدال" که فریبندگی در عمل در آن موج می زند، بر اساس خط فکری اصلاح طلبان و کارگزاران سازندگی که لیبرالیستی می باشد، اقدام به معرفی وزراء و سایر مدیران کشور بدون در نظر گرفتن شعار قبلی خود یعنی اعتدال نمودند.
در این وجیزه به بررسی و واکاوی عملکرد دکتر روحانی در مقطع زمانی ریاست جمهوری و شعار فریبنده اعتدال می پردازم و امید است مورد رضای حق تعالی قرار گیرد.
برداشت جریانات مختلف از طرح شعار "اعتدال" این بود که دولت آقای روحانی بر اساس مشی میانه روی و پرهیز از افراط و تفریط شکل خواهد گرفت و لذا نیروهایی انقلابی که دلبستگی به نظام اسلامی داشتند خوشحال و اصلاح طلبان غیر انقلابی از طرح شعار اعتدال بشدت ناراحت و عصبانی بودند.
دیری نپائید که پرده ها کنار رفت و وزراء، معاونین، استانداران، فرمانداران و مدیران کل بر اساس اصول و معیارهای غیر انقلابی کارگزاران سازندگی و اکثرا از افرادی که در فتنه سال 88 فعال بوده و از احزاب منحل شده مشارکت و مجاهدین انقلاب و بعضا برانداز بودند، گزینش و معرفی گردیدند و لذا مشخص گردید که نظر دکتر روحانی از طرح شعار "اعتدال" به هیچ وجه میانه روی نبوده است و صرفا قصد و نیت ایشان بر اساس نظریه آقای ماکیاول(هدف وسیله را توجیه می کند) جهت جذب آراء انقلابیون و رسیدن به کرسی ریاست جمهوری بوده است.
برای اینکه موضوع شعار "اعتدال" آقای روحانی شفافتر و دقیقتر برای کاربران عزیز مشخص شود به بخشی از سخنان مقام معظم رهبری در هفته دولت اشاره می نمایم که فرمودند: «علایق اعضای دولت به برخی جناح‌های سیاسی اشکالی ندارد اما دولت و اعضای آن نباید اسیر جناح‌بندی‌ها شوند... در موضوع جناح‌بندی‌های سیاسی همواره تاکید بر رفاقت و انس با یکدیگر است اما در برخی موارد مسئله متفاوت است و باید حتما خطوط قرمز و خطوط فاصل رعایت شوند. مسئله فتنه و فتنه‌گران از مسائل مهم و از خطوط قرمز است که آقایان وزرا باید همان‌گونه که در جلسه رای اعتماد خود بر فاصله‌گذاری با آن تاکید کردند همچنان بر آن پایبند باشند».
آقای دکتر روحانی که در شعار و حرف خود را مرتبا پیرو رهبر معظم انقلاب نشان می دهد ولی در عمل مسیر دیگری را طی می کند، در برابر سخنان به حق رهبری که به دولت وارد است، گفتند: «ما در چارچوب قانون عمل می‌کنیم، معیار ما قانون خواهد بود و کسی اگر محکومیتی دارد و محکومیتش برای این است که طرف از حقوق اجتماعی محروم شود، یعنی دادگاه فردی را برای استفاده از حقوق اجتماعی محروم کرده، به قانون عمل می‌کنیم ولی تخیل این که آقایی در عکس بوده، حالا این که مال کی است؟ و به چه منظور بوده؟ و رفته تماشا کند یا چه جور شعاری بدهد را نمی‌پذیریم که کسی بخواهد بر مبنای توهمات، فردی را محکوم کرده یا به دولت بگوید این فرد از حقوق اجتماعی محروم است. محرومیت از حقوق اجتماعی حکم دادگاه می‌خواهد. ما هم طبق حکم دادگاه عمل می‌کنیم.»!!!!!
با توجه به گذشت قریب یک ماه از توصیه های 15 گانه رهبر معظم انقلاب به دولت تدبیر و امید، تاکنون هیچ نشانه دقیقی برای عملیاتی کردن آن توصیه های مهم، که چراغ هدایت و نقشه راه دولت محسوب می شود دیده نمی شود و لذا می شود نتیجه گرفت که شعار "اعتدال" میانه روی نیست، بلکه "اعتدال" ذیل گروههای اصلاح طلب که یا سابقه انقلابی نداشته و یا از اصول انقلاب دست برداشته تعربف می گردد و تحمل این نفاقی که اسم آن را "اعتدال" گذاشته اند، برای نیروهای مؤمن به انقلاب و ارزشها، بسیار سخت تر از مقابله با براندازان دولت اصلاحات خواهد بود زیرا در این شعار فریبنده اعتدال موجی از نفاق پنهان و آشکار به چشم می خورد و مقابله با نفاق بسیار پیچیده و سخت خواهد بود.
در نظام اسلامی اگر کسی که اداعای روحانی بودن دارد، ولیکن توانایی حرکت دادن جامعه و مردم به سوی بهشت را ندارد، باید از مسئولت خارج شود، زیرا حکومت اسلامی جای کاسبی نیست!!!!!
حکایت تلخ شعار اعتدال در حوزه نظر و عمل مصداق این بیت شعر است، که می گوید:
ساعتی میزان اینجا، ساعتی میزان آن/یک نفس میزان حق شو، تا شوی موزون خویش
والسلام
