به نام خدا و برای خدا 

اول سلام و بعد سلام و سپس سلام / با هر نفس ارادت و با هر نفس سلام

همسر شهید چمران در یزرگواری او بعد از شهادتش می گوید:« شبی چمران را در خواب دیدم که به من گفت؛ برو آن مجسمه‌ای (تندیس) را که برای من می‌سازند، بشکن. بیدار که شدم، موضوع را پیگیری کردم، متوجه شدم که برای شهید چمران تندیسی را آماده کرده‌اند، که اجازه نصب آن را ندادم.»

باید به جریان لائیک و ضدانقلابی که بر اساس سند 2030 کلمه شهید را از کوچه‌ها و خیابانها حذف می‌کنند، گفت؛ شما از متوکل عباسی که قبر امام حسین علیه اسلام را بارها آب گرفت و شخم زد، گردن کُلفت‌تر نیستید!

شهداء به تکلیف خود عمل کرده و هدفشان، نوشتن نامشان بر تابلوی کوچه و خیابانی نبوده، بلکه تصویر و نام شهداء بر در دیوار روستاها و شهرها، میزان ارادت ما را به آنها ثابت می‌کند، ولی ما با غفلت و برخلاف وصیت حضرت روح‌الله، زمینه نفوذ لیبرالهای خائن غربزده ضد شهداء را برای امضاء نانجیبانه، و اجراء مخفیانه سند 2030 فراهم نمودیم!

بی یاد و نام شهداء راه را گم می‌کنیم، ولذا شهید محمود صدیقی‌راد می‌نویسد: «هر گاه با ماشین از جاده روبروی گلزار شهداء رد می‌شوید، برایم دستی بلند کنید و بوق بزنید، من آن بوق را بجای فاتحه و صلوات برای شما قبول می‌کنم، می‌خواهم بهانه‌ای برای یاد شهداء بودن داشته باشید.»

والسلام