بنام خدا و برای خدا

آقای حسن روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و رئیس جمهور فعلی کشورمان در سال 81 در اعتراض به قرارداد کرسنت که فرزند هاشمی رفسنجانی رشوه کلانی دریافت داشته، طی نامه ای به رئیس‌جمهور دولت اصلاحات آقای خاتمی نوشت: «عقد قرارداد طولانی گاز با شرکتی غیرمعتبر که بنا بر گزارشات دریافتی از وزارت نفت طی سال‌‌های گذشته عملکردی ضعیف و توام با نادیده گرفتن حقوق ایران در ارتباط با میدان نفتی مبارک داشته، تکرار تجربه تلخی است که سالیان دراز گرفتار آن خواهیم بود... قیمت و شرایط قرارداد مذاکره شده در مقایسه با منطقه بسیار پایین و غیرمطلوب است... احتمالا آثار منفی اقتصادی دراز مدت بر بازار گاز کشور خواهد داشت و هیچ منفعت سیاسی نیز در پی نخواهد داشت.»

با کمال تعجب و حیرت، پس از گذشت 12 سال از آن اعتراض به حق، آقای حسن روحانی پس موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری، در اقدامی مغایر با نامه سال 81 خود و در اقدامی سئوال برانگیز، آقای زنگنه را که در سال 81 وزیر نفت بوده و پای آن تخلف گسترده را امضاء کرده بود، بعنوان وزیر نفت انتخاب می نماید و امروز هم دم از مبارزه با فساد می زند!

به این جملات رئیس‌جمهور که در همایش مبارزه با فساد در تاریخ 17 آذر 93 بیان کرده، توجه فرمائید، تا با نویسنده این سطور هم عقیده شوید، که آقای روحانی هیچ اعتقادی به مبارزه با فساد در درون قوه اجرائی کشور ندارد! ایشان می گوید: «مردم انقلاب کردند تا کشور از فساد پاکسازی شود. مردم انقلاب کردند تا هیچ مفسدی بر صندلی حکومت و ریاست تکیه نزند و اگر خدای نکرده ما در مبارزه با فساد ناتوان باشیم این به مفهوم ضعف انقلاب اسلامی و ناتوانی آن در دست‌ یافتن به یکی از اهداف مهم انقلاب اسلامی است ... می‌ترسم به مرزی رسیده باشیم که قبح فساد شکسته شود. خدا نکند که آن روز پیش آید، اما گزارش‌هایی در گوشه و کنار گفته می‌شود؛ در قدیم می‌گفتند زیرمیزی، الان آمده روی میز و اگر از زیر میز روی میزی شد آن وقت چه باید کرد؟ باید در برابر فساد عقب‌نشینی کنیم؟ در برابر فساد اعلام کنیم که نمی‌توانیم که در این صورت بالاترین وظیفه خود یعنی امر به معروف و نهی از منکر را نادیده گرفته‌ایم. به عبارتی نیز از دست رفتن نظام و انقلاب است. شاید برخی فکر کنند تعبیر من تند است، اما بدانند گسترش و تعمیق فساد به معنای در خطر افتادن اصل نظام و انقلاب است»

مگر جامعه اسلامی ایران، فساد گسترده فتنه گران سال 88 را فراموش کرده اند، که امروز با حمایت آقای روحانی دارای جایگاه ویژه در دولت اعتدال هستند، آیا فائزه رفسنجانی که این روزها در دانشگاهها جولان می دهد، از هدایت گران فساد سیاسی فتنه 88 نمی باشد؟! مگر خود آقای روحانی در حمایت از فساد سیاسی فتنه 88 تمام قامت به دفاع از بعضی افراد برای وزارت علوم برنخواسته بود؟!

به سخنان دیگری از آقای روحانی در 16 آذر 93 توجه فرمائید، که گفتند:« دولت نسبت به دانشگاه ها، خط و راهی که داشته یکی است و از آن راه بازگشت نخواهد کرد. وزیر علوم جدید هم ادامه دهنده راه و مسیر عزیزان پیشین خود در دولت یازدهم خواهد بود. همان راهی که بنا بود نیلی منفرد طی کند و نگذاشتند؛ بنا بود دکتر توفیقی ادامه دهد و نگذاشتند؛ دکتر فرجی دانا آمد و برعهده گرفت. ادامه راه برای دکتر فرجی دانا ممکن نشد. همان راه را دکتر نجفی ادامه داد. و همان راه را قرار بود دکتر نیلی احمدی ادامه دهد، و همان راه را قرار بود دکتر دانش آشتیانی ادامه دهد، و امروز دکتر فرهادی همان راه را ادامه خواهد داد.»

حال اگر کاربران عزیز، به مقایسه جملات آقای رئیس جمهورمان، در سه مقطع زمانی که به آن اشاره شد، بپردازید، در خواهند یافت، که ایشان هیچ برنامه و عزم و اراده ای برای مبارزه با فساد، در سیستم اداری کشور نخواهند داشت، زیرا  حزب کارگزاران سازندگی که بر اساس لیبرالیسم سرمایه داری و فرهنگ اشرافیت شکل گرفته، در اطراف رئیس جمهور حلقه زده اند و حفظ قدرت اشرافیت و سرمایه داری غربی، از غارت بیت المال المسلمین است، فلذا طرح مبارزه با فساد از سوی دولت اعتدال، پذیرفتنی نیست و آن را یک حرکت انحرافی و شعار می دانیم.

راه چاره و مبارزه با فساد، باید از درون جامعه و با نظارت همگانی مردم و عمل به اصل هشتم قانون اساسی (امر به معروف و نهی از منکر) است، که ضرورت دارد، نمایندگان مجلس شورای اسلامی با سرعت بیشتری نسبت به تصویب مابقی قانون جامع امر به معروف و نهی از منکر اقدام نمایند، تا پس از تأئید شورای نگهبان، جهت اجراء به دولت، ابلاغ شود.

والسلام