بنام خدا و برای خدا

اولین کسی که در مسند قدرت ریاست جمهوری، نظام اسلامی را متهم به تقلب کرد، آقای هاشمی رفسنجانی بود، ایشان یک هفته قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ششم در سال 76 و در حالی که امام جمعه موقت تهران بود، بحث تقلب را در خطبه های نماز جمعه مطرح نمود و این سخنان در زمانی طرح شد که وزیر کشور ایشان، مسئول برگزاری انتخابان بود! و متأسفانه این عادت همیشگی آقای رفسنجانی است، که هر وقت امکان حضور در انتخابات را نداشته و یا مردم، ایشان را شایسته ندانند، نظام اسلامی متقلب، و شکایت به نزد خدا می برد! و اگر رأی مردم به نفع ایشان باشد، خود را شایسته انتخاب مردم می دانست! که این عمل، نشانه خود بزرگ بینی و خوی غیر الهی ایشان است!

دومین باری که تقلب از لسان آقای رفسنجانی مطرح شد، برمی گردد به زمانی که یک اصلاح طلب افراطی به نام مصطفی تاجزاده معاون سیاسی وزارت کشور و مسئول برگزاری انتخابات مجلس ششم بود، که در این انتخابات جریان اصلاحات با توهینهای فراوان، آقای رفسنجانی را در این انتخابات "آقاسی" خواندند!(آخرین نفر انتخابی تهران سی ام) و مانع از حضور ایشان در مجلس شدند و در نهایت مجبور به انصراف از نمایندگی مجلس شد!

سومین باری که آقای هاشمی رفسنجانی بحث تقلب را مطرح نمود، شش ماه قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بود. ایشان در خطبه نماز جمعه،به بحث تقلب اشاره نمودند و برگزاری همایش سی سال قانون گذاری طرح دولت وحدت ملی و لوئیه جرگه و تشکیل کمیته صیانت از آراء و مصاحبه همسر آقای هاشمی و دعوت به مردم برای ریختن در خیابانها، در صورتی که موسوی رأی نیاورد، از اقدامات خلاف قانون آقای رفسنجانی قبل، حین و بعد از انتخابات می باشد و همه این تخلفات، برای از میدان به در کردن احمدی نژاد بود، زیرا احمدی نژاد، جریان مدیریت اشرافی را که پایه گذار آن آقای رفسنجانی بوده، مختل نمود، و این عمل از نظر ایشان و جریان زر و زور و تزویر جرم بزرگی محسوب و مرتکب آن مستحق مجازات سنگین می باشد!

آخرین شلیک تیر آقای رفسنجانی برای انتقام از دولتی که انقلاب اسلامی را به ریل اصلی خود بازگرداند، نامه معروفش در 19خرداد93 بود، که عملاً رهبر معظم انقلاب و کشور را، به ایجاد دود و آتش تهدید نمود و پس از اینکه مطمئن شدند، موسوی با همه حمایتهای مختلف، آراء لازم را بدست نیاورده است، رمز کلمه تقلب با چاشنی مصلحت، که با آشوب و براندازی همراه بود، صادر و کشور را به مدت هشت ماه به ریختن خون و دود آتش مبتلا کرد و تخم فتنه عمیق را، در کشور کاشت!!!

راستی چرا آقای رفسنجانی رأی مردم در انتخابات سال 92 را حق الناس می داند! ولی رأی مردم در انتخابات سال 88 را، که دستور شورش علیه آن صادر کرد! حق الناس نبود؟! این همه نارستی و نفاق چه معنی دارد؟! و تداوم این مصلحت لیبرال، با مختصات اسلام آمریکای، برای آینده انقلاب و اسلام ناب محمدی(ص) بسیار خطرآفرین است! 

والسلام