بنام خدا و برای خدا

بلاخره یک نفر پیدا شد و علت محرمانه بودن مذاکرات و توافقنامه هسته ای را برملا کرد. خانم هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق آمریکا در کتاب خاطرات خود به نام "انتخابهای سخت"، می نویسد:« حفاظت کامل از محرمانه بودن [مذاکرات] بیش از هر زمان دیگری مهم بود، تا اعتبار شکننده روحانی در داخل [ایران] حفظ شود.»

بیش از یک سال از مذاکرات و توافقنامه هسته ای می گذرد، اما مسئولین مذاکره کننده ایرانی اصرار دارند که متن توافقنامه و مذاکرات محرمانه است و حتی وزیر خارجه کشورمان آقای ظریف در مقابل نمایندگان مجلس شورای اسلامی واکنش نشان داد و گفت: "اگر استیضاح هم شوم باز هم جزئیات مذاکرات را بیان نخواهم کرد."

وقتی کلیات توافقنامه ژنو را بررسی می نمایم و به امتیازهای فراوانی که طرف ایرانی به آمریکا، در مقابل چند وعده نسیه داده، نظری می افکنیم، درمی یابیم که مذاکرات و توافقنامه هسته ای، برای طرف غربی یک پیروزی بزرگ در دنیای دیپلماسی محسوب می شود و لذا محرمانه بودن مذاکرات با توجه به دستاوردهایی که آمریکا داشته، منطقی به نظر نمی رسد، لکن برای طرف ایرانی، که تنها یک وعده نسیه دریافت نموده، غیر مفید و زیانبار است و تنها محرمانه بودن توافقنامه، بر اساس نظریه خانم کلینتون، یک ژست سیاسی و اعتبار، برای رئیس جمهور ایران می باشد. 

خانم کلینتون در خصوص چگونگی توافق با ایران می نویسد: «ادامه غنی‌سازی حتی در سطحی پایین، برای روحانی یک پوشش مهم سیاسی محسوب می‌شد، اما اسرائیلی‌ها و دیگران معتقد بودند چنین امتیازی، سنتی خطرناک را به جا خواهد گذاشت. مسئله دیگری هم وجود داشت: تحریم‌ها چه اندازه باید کاهش پیدا می‌کرد؟ در این‌باره هم برخی معتقد بودند نباید هیچ‌گونه عقب‌نشینی کنیم، مگر این‌که ایران گام‌هایی برگشت‌ناپذیر و قابل اثبات در جهت از بین بردن برنامه هسته‌ایش بردارد.»

آیا دولت راستگویان! در خصوص توافقنامه و مذاکرات هسته ای، صادقانه سخن گفته است؟! جواب این سئوال منفی است، زیرا، محتوای خاطرات خانم کلینتون گویای این است، که دولت اعتدال، بازی بُرد – بُرد را در عمل باخته و در نزد ملت و رهبری، سرافکنده است و لذا تلاش دارند، با نفاق و تزویر پیچیده، روح حماسی ملت فهیم ایران را با برگزاری مناظره ها و همایشهای مدیریت شده، خاموش نمایند و مردم را از محتوای توافقنامه ذلت بار ژنو به اسم محرمانه بودن، در بی خبری محض نگه دارند!

عجب دولتی! عجب تدبیری! عجب عقلانیتی! کاش پدر خوانده دولت برای دست پروردگان خود، مقداری اسپند دود نماید، تا اینان از گزند دشمنان! مصون گردند! البته در دیدگاه آقای ظریف الممالک، که  تدبیر و سیاست را در آمریکا آموخته و در خیابانهای ژنو با جان کری به گردش می پردازد، دشمنی با آمریکا، بی معنی خواهد بود!

والسلام