بنام خدا و برای خدا

محمدجواد ظریف پس از دیدار با کری وزیر خارجه آمریکا در ژنو، جهت ادامه گفتگو بدنبال ایشان راهی پاریس شد و در آنجا اعلام کرد، که این دیدار به درخواست وزیر خارجه آمریکا صورت گرفته و گفت: «با توجه به اینکه وزیر امور خارجه امریکا هم برای دیدار با وزیر امور خارجه فرانسه به پاریس سفر کرده بود، کری پیشنهاد داد تا مذاکراتی با هم در پاریس انجام داشته باشیم.»

اعمال و رفتار و گفتار آقای ظریف در سفر اخیر خود به ژنو، از عرف دیپلماتیک خارج گردیده و به نظر می رسد، حب و صمیمیتی که در ذات آقای ظریف نسبت به آمریکا وجود داشته با این تفریح و پیاده روی جان کری و ظریف، از پرده برون افتاده و آش دولت اعتدال آنقدر شور شده، که دل مشتاقان را، از این حرکت نابجای آقای ظریف به درد آمده است.

حکایت قدم زدن آقای ظریف با جان کری وزیر خارجه آمریکا در خیابانهای ژنو، همانند شتر مادری است که معلوم نیست در باغ وحش چه می کند!

گفته اند روزی بچه یک شتر از مادرش پرسید: مادر جون چند تا سوال برام پیش آمده است. آیا می تونم ازت بپرسم؟

شتر مادر: حتما عزیزم. چیزی ناراحتت کرده است؟

بچه شتر: چرا ما کوهان داریم؟

شتر مادر: خوب پسرم. ما حیوانات صحرا هستیم. در کوهان آب و غذا ذخیره می کنیم تا در صحرا که چیزی پیدا نمی شود بتوانیم دوام بیاوریم.

بچه شتر: چرا پاهای ما دراز و کف و پای ما گرد است؟

شتر مادر: پسرم. قاعدتا برای راه رفتن در صحرا و تندتر راه رفتن داشتن این نوع دست و پا ضروری است.

بچه شتر: چرا مژه های بلند و زخیم داریم؟ بعضی وقت ها مژه ها جلوی دید من را می گیرد.

شتر مادر: پسرم این مژه های بلند و ضخیم یک نوع پوشش حفاظتی است که چشم ها ما را در مقابل باد و شن های بیابان محافظت می کنند.

بچه شتر: فهمیدم. پس کوهان برای ذخیره کردن آب است برای زمانی که ما در بیابان هستیم. پاهایمان برای راه رفتن در بیابان است و مژه هایمان هم برای محافظت چشمهایمان در برابر باد و شن های بیابان است... .

بچه شتر: فقط یک سوال دیگر دارم... ...

شتر مادر: بپرس عزیزم.

بچه شتر: پس مادرجون، ما در این باغ وحش چه غلطی می کنیم؟

لذا باید نمایندگان مجلس شورای اسلامی از آقای ظریف بپرسند، شما با جان کری در خیابانهای ژنو چه ...

والسلام