بنام خدا و برای خدا

گویند شخصی دامن پیراهنش را با دو دست گرفته بود و در بیابان راه می رفت، پرسیدند؛ چه می کنی؟ گفت؛ می خواهم اگر کبوتری تخمی انداخت، در دامنم بیفتد و با آن نیمرو درست کنم، شخص دیگری پشت سر او یک تکه نانی گرفته و حرکت می کرد، پرسیدند تو چه می کنی؟ گفت؛ در فکرم، اگر تخم مرغی در دامنش افتاد و نیمرو درست شد، یک لقمه هم بنده به دهان بگذارم.

داستان کوتاه فوق، شرح حال دولت یازدهم است، که ظاهراً قبل از پیروز شدن در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 دامن گسترده و با کدخدا بسته بود و پس از گرفتن سکان ریاست جمهوری، حرکت پر شتاب خود را برای عادی سازی روابط با کدخدا(آمریکا) آغاز نمود، زیرا جناب آقای روحانی در تاریخ 26 اردیبهشت 92 در زمان تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری، به رابطه با کدخدا اعتماد و اعتقاد داشت و می گوید: «آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت‌تر است!»

رئیس دولت اعتدال که خود را در حال خدمت به مردم فرض می کند، مسیر اصلی سعادت! و رفع مشکلات اقتصادی کشور! و تصرف مجلس شورای اسلامی را، در باز شدن دروازه های کاخ سفید می بیند و لذا در اولین گام، توافق بر روی برنامه هسته ای کشور را، که در دولتهای گذشته، موفقیتی، در جهت حل آن بدست نیامده بود، در اولویت کاری خود قرار داد و تمام ظرفیت نظام اسلامی را بکار گرفت و حتی ملتمسانه با رئیس جمهور آمریکا تلفنی گفتگو نمود و پس از مدت کوتاهی، پای توافقنامه ی هسته ای را، که متن آن توسط سرویسهای جاسوسی سیا و موساد تهیه گردیده بود را، امضاء نمودند!

دولت اعتدال، توافقنامه ای را پذیرفت، که امتیازهای فراوانی برای آمریکا داشت و در مقابل، هیچ دستاوردی برای نظام اسلامی ندارد، ولیکن با پروپاگاندا سازی تبلیغاتی، آن را برای خود، یک پیروزی تلقی نمود و برای در امان ماندن از تصمیمات مجلس و مردم، محتوای توافقنامه را محرمانه خواند و بحث و گفتگو و مناظره در رسانه ملی را ممنوع نمود و منتقدین را بیسواد خواند!

دولت و عوامل آن، در سال "اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیرت حهادی،" هیچ توجهی به توانمندی داخلی ندارد و تمام تخم مرغهای خود را در سبد توافق با آمریکا چیده است و علی رغم تأکید فراوان مقام معظم رهبری، دولت همچنان به بیراهه و کج راهه می رود، امام خامنه ای بیش از 21 بار دولت را، به تکیه بر نیروی داخلی کشور سفارش نمودند و آخرین بار، در مورخه 17 دی 93 فرمودند:«دولتى‌ها هم بدانند که آنچه میتواند آنها را بر انجام وظیفه‌ى خودشان قادر کند تکیه بر نیروى داخلى است؛ تکیه بر نیروى مردم است. من بارها این را عرض کردم در جلسات عمومى و همچنین در جلسات خصوصى با مسئولین دولتى، نگاهشان به دست بیگانه نباشد.»

آیا کبوترها(دموکراتها) و بازها(جمهوریخواهان) آمریکا تخمی در دامن دولت اعتدال فرو می ریزند؟! و عطش بازی بُرد - بُرد فرو می نشیند؟! و دولت مقداری هم به توانمندی داخلی توجهی می نماید؟! و شاید؛ از این کبوتر وحشی و خون آشام، بجای تخم، فضله اش نصیب دولت اعتدال شود!!!!

والسلام