بنام خدا و برای خدا

مقام معظم رهبری با درایت و تدبیری مثال زدنی، سال 94 را، سال "دولت و ملت، همدلی و هم زبانی" نام نهادند. نقشه راهی را، که در اولین لحظات سال 94 از سوی دیدبان نافذ و ناخدای انقلاب اسلامی ترسیم گردیده، دست یافتنی و محقق شدنی است، به شرط اینکه، دولت دست خود را به سوی جریان مؤمن به انقلاب، دراز کند و لباس زیبای اعتدال را، به واقع، بر قامت کسانی بپوشاند، که قدرت را برای خدمت بخواهند، همانگونه که شهید مظلوم انقلاب، بهشتی فرمودند: "ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت".

این رمز عملیاتی را، که امام خامنه ای در این مقطع حساس و پیچ بزرگ تاریخ، در ساعت 2 و 15 دقیقه بامداد اولین روز سال 94 اعلام کردند، برای آن است، که دولت و ملت، اجراء اقتصاد مقاومتی را در سالن همایشها -که گاهاً محلی برای هدر دادن بودجه عمومی کشور است- جستجو نکنند، بلکه باید آن را، در همه عرصه های، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی-امنیتی دنبال نمایند و عزم اجراء آن را داشته باشند و چشمانشان را برای حل مشکلات اقتصادی کشور، بدست بیگانگان، نامحرمان و دشمنان نظام اسلامی ندوزند و این، از اهداف بلند نگاه تیزبین و ژرفنگر، رهبری معظم انقلاب می باشد، که در حرم رضوی فرمودند: «نگاه به بیرون برای حل مسائل اقتصادی هیچگاه به نتیجه نخواهد رسید.»

معظم له در همین رابطه دو دیگاه فعال در کشور را، مطرح و فرمودند:« یک دیدگاه در کشور معتقد است که پیشرفت و رونق اقتصادی را باید با استفاده از ظرفیت ها و توانایی های درونی کشور که تا به حال کمتر به آنها توجه شده و یا اصلاً مورد استفاده قرار نگرفته اند، تأمین کرد ... دیدگاه دوم در نقطه‌ی مقابل، معتقد است رونق و پیشرفت اقتصادی با نگاه به بیرون از مرزها امکان پذیر است، بنابراین باید سیاست خارجی را تغییر دهیم و با مستکبر کنار بیاییم و زورگویی های اورا بپذیریم تا مشکلات اقتصادی حل شوند! این نگاه دوم، کاملاً غلط، عقیم و بی فایده است.»

اینجاست که اوباما رئیس‌جمهور آمریکا در پیام خود به مردم ایران، آدرس نگاه دوم را، که "غلط، عقیم و بی فایده" است را، می دهد و می گوید: «سران ایران در مذاکرات هسته‌ای، می‌توانند بین در انزوا نگه داشتن کشور خود و تحریم‌ها، یا قرار دادن آن در مسیر به سوی تجارت و سرمایه‌گذاری بیشتر با سایر کشورهای جهان، انتخاب کنند.»

دولت اعتدال، اگر خود را ملزم و پایبند به اوامر رهبر معظم انقلاب می داند و می خواهد زمینه همدلی و هم زبانی با ملت را فراهم نماید، باید زمینه عملیاتی شدن دیدگاه اول را بر اساس استراتژی ایشان مهیا نماید، آنجا که فرمودند:« پیشرفت و رونق اقتصادی را باید با استفاده از ظرفیت ها و توانایی های درونی کشور که تا به حال کمتر به آنها توجه شده و یا اصلاً مورد استفاده قرار نگرفته اند، تأمین کرد.»

آقای روحانی خطاب به کشورهای طرف مذاکره با ایران، بخصوص آمریکائیها، گفتند: « روابط خارجی باید به نقطه‌ای برسد که ما به مردم وعده دادیم، یعنی تعامل سازنده ما با جهان که از طرف ما 100درصد آغاز شده و باید شرایطی فراهم کنیم که جهان هم همین حرکت را به سمت ما داشته باشد که این کار شدنی است.»

آقای روحانی بدرستی ادعا نموده که برای ارتباط با کشورهای جهان (استکبار) صد در صد تعامل سازنده را آغاز نموده است. اما سئوال اساسی، جریان مؤمن به انقلاب، از رئیس جمهور این است، شما برای تعامل در داخل کشور، قدمی برنداشته و منتقدین خود را، بزدل سیاسی، ترسو، لرزان، برو به جهنم و بی سواد خطاب کرده اید،

 استراتژی همدلی و هم زبانی موقعی تحقق پیدا میکند، که دولت، خود را کارگزار و ملت را کارفرمای خود بداند. آیا دولتی که خود را شرمنده ملت نمی داند، می تواند ملت را کارفرمای خود بداند؟!

والسلام