بنام خدا و برای خدا

پس از برگزاری جشن و پایگوبی زنان دولت در کاخ سعدآباد توسط معاون زنان رئیس جمهور که مشربش به طریق فمینیست ها است، اما این بار قرعه سو استفاده از کاخ سعدآباد بنام حزب کارگزارن سازندگی آقای هاشمی رفسنجانی افتاد و آقای اسحاق جهانگیری از درون کاخ پادشاهی که زمانی نمایندگان مجلس سنا و شورای ملی را در همین کاخها انتخاب و سازماندهی می کردند، فرمان تصاحب مجلس دهم را صادر کرد و عملاً دولت تدبیر شیپور انتخابات مجلس شوراس اسلامی را به صدا درآورد!

اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور و رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در کاخ سعدآباد به اعضاء حزب خود سفازش کرد و گفت: «امسال سال انتخابات است، اگر مجلس خوبی شکل نگیرد کار دولت ناتمام خواهد بود.»

البته آقای جهانگیری در خلال سخنرانی بحث توافق هسته ای را تمام شده دانست و همچنین نتوانست نگرانی خود را بپوشاند و ادامه داد: خبرهایی که به ما می‌رسد این است که مخالفان دولت و وزرای پیشین به‌صورت جدی در اغلب استا‌ن‌ها مشغول فعالیت‌های انتخاباتی شده‌اند. این هیچ ایرادی ندارد و حق آنهاست، اما متأسفانه روش نامأنوسی را در پیش گرفته‌اند که این نه تنها خوب نیست که مضر منافع ملی است.»

معمولاً افرادی که کمتر حرف راست می زنند فراموشکار هم هستند! آقای جهانگیری در اکثر سخنرانی خود دولت احمدی نژاد را خیانت کار معرفی می کند و در کاخ سعدآباد هم نتوانست علیه دولت قبل چیزی نگوید! سئوال ملت این است که اگر دولت سابق هیچ نقش مثبتی در کشور نداشته و سرتا پا پر از تخلف بوده است، پس چرا اینقدر شما از حضور وزراء احمدی نژاد لرزان و لغزان هستید؟ و منشاء این همه ترس چیست؟! شما در کاخ شاه هم که می نشینید ترس خود را از واقعیت های جامعه نمی توانید پنهان کنید!

به اسحاق خان باید گفت؛ شما بصورت نامشروع جلسات محفلی و گروهی را با بودجه عمومی و در محلی که مربوط به 76 میلیون نفر می باشد، برگزار می کنید و وقت خود را که باید صرف حل مشکلات اقتصادی کشور بعنوان معاون اول رئیس جمهور نمائید، به صورت نامشروع جهت اهداف حزبی و تصاحب مجلس شورای اسلامی اختصاص می دهید و بعد هم دم از منافع ملی می زنید! البته از طرفداران مکتب نیکلا ماکیاول که برای رسیدن به هدف، بهره مندی از هر مسیر مشروع و نامشروع را توصیه می کند، بیش از این انتظار نیست!

بعضی از افراد دولت اعتدال اگر مجالی یابند برای اهداف نامشروع خود و بیگانگان پای قراردادهای بدتری از ترکمنچای و یا رژی را امضاء خواهند کرد و خود را شرمنده هم نخواهند دانست و از ملت هم طلبکار خواهند شد!

 کاش انسان ها همانقدر که از ارتفاع می ترسند کمی هم از پستی هراس داشتند.

والسلام