السّلامُ علیکمُ ایّها الشّهداءُ المُؤمنُون   السّلامُ علیکُم یا اهل بیت الایمان و التّوحید   السّلام علیکُم یا انصار دین الله و انصار رسُول الله علیه و آله السلام   سلامُ علیکُم بما صبرتُم فنعم عُقبی الدّار

سعادتی نصیب شد تا سال 92 را در حالی به پایان برسانم که در سه مرحله با کاروان راهیان نور همراه و هم سفر شدم، تا از معرفت و شعور خاکهای آغشته بخون شهیدان و گمنامان شهید، که مظلومانه در آن سرزمینها آرمیده اند، بهره و نصیبی حاصل شود، و در آنجا خود را بعنوان روایت گر دفاع مقدس  در برابر عظمت و شکوه آن شاهدان سبکبال عاشورایی، فقیر و بازمانده و شرمنده دیدم، که یارای پرواز را از خود گرفته و به زمین خاکی چسبیده و پای رفتن را از خود سلب کرده ام .

وقتی به جای، جای آن سرزمینهای حماسه و ایثار می نگرم، هنوز فریاد زیبای دوستان شهیدم را که در لبیک گوئی به فرمان امام خوبیها، خمینی کبیر (ره) لحظه ای تردید نکردند ، می شنوم؛ که عاشقانه به سوی معشوق پرواز نمودند و مزد اطاعت پذیری از ولی فقیه زمان را که فرمود: « شهداء در قهقه مستانه اشان و در شادی وصولشان عند ربهم یرزقونند » را از یگانه معبود الهی دریافت کردند و به سر منزل مقصود رسیدند {خنک آنروز که پرواز کنم تا بر دوست/ به هوای سر کویش پر و بالی بزنم}

اما ما بازماندگان از قافله شهداء، نسبت به نقشه راهی که امام خمینی (ره) در زمان پذیرش قطعنامه 598 برای ملت ایران ترسیم نموده، وخاکریزجبهه نبرد آینده را معین کرده بودند، غفلت ورزیدیم، آنجا که امام فرمودند:« امروز جنگ حق و باطل، جنگ فقر و غنا، جنگ استضعاف و استکبار و جنگ پا برهنه ها و مرفهین بی درد شروع شده است و من دست و بازوی همه عزیزانی که در سراسر جهان کوله بار مبارزه را بر دوش گرفته اند و عزم جهاد در راه خدا و اعتلای عزت مسلمین را نموده اند،می بوسم و سلام و درودهای خالصانه خود را به همه غنچه های آزادی و کمال نثار می کنم و به ملت عزیز و دلاور ایران هم عرض می کنم خداوند آثار و برکات معنویت شما را به جهان صادر نموده است، و قلب ها و چشمان پر فروغ شما کانون حمایت از محرومان شده است، و شراره کینه انقلابی تان جهانخواران چپ و راست را به وحشت انداخته است.» و در ادامه فرمودند:«امروز جهان تشنه فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) است و مسلمانان در یک تشکیلات بزرگ اسلامی رونق و زرق و برق کاخهای سفید و سرخ را از بین خواهند برد، امروز خمینی آغوش و سینه خویش را بری تیرهای بلا و حوادث سخت و برابر همه توپها و موشکهای دشمن باز کرده است، و همچون همه عاشقان شهادت، برای درک شهادت روز شماری می کند ؛ جنگ ما جنگ عقیده است و جغرافیا و مرز نمی شناسد و ما باید در جنگ اعتقادی مان، بسیج بزرگ سربازان اسلام را در جهان به راه اندازیم.... نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اساس و اصل سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم، این است که دشمنان و جهانخوران تا کی و تا کجا ما را تحمل می کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند، به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویت ها و ارزشهای معنوی و الهی مان نمی شناسند.» (صحیفه نور جلد 20) 

در برابر نقشه راه امام ، به مرور زمان جای اصول و فروع را عوض کردند و عوض شدیم، و زندگی و لذتهای دنیا ما را فریفت و" یا لیتنی کٌنتٌ معکٌم  فافٌوز معکمٌ " ما، سرد و خاموش شد، و هر چند ولی فقیه زمان امام خامنه ای؛ جبهه ی دشمن را که  " تهاجم فرهنگی" ، "شبیخون فرهنگی" ، " قتل عام فرهنگی" و" ناتوی فرهنگی " بود، به ما متذکر می شدند، ما به زمین چسبیده ها که سنت جهاد الی الله را ترک کرده بودیم، منتظر شدیم، که جهان تشنه فرهنگ اسلام ناب محمدی (ص) با یک معجزه برق آسای الهی سیراب، و تکلیف از ما ساقط گردد و متأسفانه  همچنان به انتظار نصرت خدایی نشسته ایم.

 امروز یاد شهداء و بازدید از خانواده های شهداء و جانبازان در شهرها و روستاهای  کشورمان مشاهده می شود، برای شهداء اشک می ریزیم، به زیارت قبور شهداء می رویم، یاد شهیدان را زنده نگه می داریم، به راهیان نور می رویم و در صدا و سیما از شهداء می گوئیم،(که لازم و ضروری می باشد) و لیکن در زنده نگه داشتن یاد شهادت و مراتب آن و سیر بسوی شهادت، ناتوان و لغزانیم و به مؤلفه های اسلام ناب محمدی (ص) و اسلام انقلابی عمل نمی کنیم.

مشکل امروز فرهنگ اسلامی ما، و چشم داشتن بدست بیگانگان، در حل مشکلات اقتصادی، از آنجا شروع می شود که ما اصول و مبانی شهادت را فراموش کرده ایم، و  با "فرهنگ اومانیسم"( اصالت فرد) غربی که همان هوس و لذت جوئی است، خو کرده ایم و لذا باید سریعتر از بیراهه ها، بازگردیم که دشمنان در کمین اسلام ناب محمدی (ص) نشته اند.

امروز در معرکه کربلا، ما را مجددا در لشکریان جبهه ای فرهنگی اباعبدالله الحسین (ع) و در یک نبرد فرهنگی تمام عیار علیه دشمن، فرخوان زده اند و عدم حضور به موقع شرمندگی و پیشروی دشمن را به همراه خواهد داشت، پس حسینیان عرصه ی فرهنگی انقلاب اسلامی را در یابید.

دل بسته ی این آب و گلیم خجلیم/ وا مانده ز راه و مقصدیم و خجلیم

یک عمر بدون یک قدم پیشروی/ در خط مقدم دلیم و خجلیم 

                                                                                          والسلام