بنام خدا و برای خدا

از جناب روحانی که از نخستین روزهای انقلاب در مسئولیتهای مهم مملکتی حضور داشته و در دفاع مقدس هم در عقبه جبهه ها فعالیت می نموده و شهدایی را هم در این مسیر دیده و در پایان جنگ دو نشان درجه دو فتح و درجه یک نصر دریافت کرده و ادعاهای مبنی بر متخصص در امور امنیتی و حقوقدانی دارد، ولیکن در مدتی که مسئولیت مهم ریاست جمهوری را بدست گرفته ثابت شده که فاقد تدبیر دفاعی و دیپلماسی و حقوقدانی است!

اگر کسانی که برای جناب روحانی بخاطر توافق هسته ای کف و سوت زده و یا ایشان درخواست کف و سوت از آنها نموده، به محتوای توافق ژنو در سال 92 و بیانیه لوزان در سال 94 توجه نمایند، بر همگان ثابت خواهد شد که تیم مذاکره کننده هسته ای به دستور شخص روحانی و فشار هاشمی رفسنجانی از زمان توافق ژنو تا بیانیه لوزان بصورت گسترده و در مراحل مختلف مذاکرات عقب نشینی نموده، بطوری که اگر بر اساس توافق ژنو و بیانیه لوزان، قرارداد جامع هسته ای امضاء شود، از توان هسته ای کشور تنها کاریکاتوری باقی خواهد ماند! و ای کاش آقای روحانی از شهداء عزیزمان مقاومت و ایستادگی را می آموخت.

شهداء ما در عملیات والفجر مقدماتی در منطقه فکه با لب تشنه به شهادت رسیدند، هیچگاه آب خوردن خود را از دشمن طلب نکردند و نگفتند ما تحریم هستیم و تا مشکل آب خوردنمان حل نشود به عملیات نمی رویم؟!    

اگر گوش دل داشته باشیم امروز هم شهدا به ما خواهند گفت؛ که وقتی در عملیات بدر به محاصره دشمن درآمده و در برابر یک رزمنده ایرانی یک تانک بعثی قرار داشت، هر چند آن مواقع فاصله آقای روحانی و هاشمی رفسنجانی با محل عملیات حدود 100 کیلومتر بود، اما شهداء درخواست مذاکره با رژیم بعثی عراق را برای رفع محاصره ننمودند و اعلام نکردند چون تانک نداریم و در مقابلمان هم تانکهای بی شمارعراقی قرار گرفته پس باید چرخ اقتصادمان بچرخد تا ما از مملکت دفاع نمائیم؟!

آقای روحانی! چرا شهداء برای عبور از اروندرود در عملیات والفجر 8 تقاضای ناو جنگی نداشتند و اقتصاد و شکم را همانند شما بهانه قرار نداند و نگفتند چون تانک توپ نداریم پس منتظر می مانیم تا مشکل حل شود تا بعداً عملیات نمائیم؟! راستی مگر رژیم عراق با حمایت آمریکا، هواپیماهای میراژ فرانسوی، مواد شیمائی آلمان و تانک و توپ شوروی و چین و تسلیحات انگلیسی که امروز به 5+1 معروف هستند و شما هم افتخار مذاکره و حتی روابط دوستانه با آنها دارید، به کشور عزیز ایران حمله نکرد، پس چرا شهداء درخواست مذاکره با همین شیاطین 5+1 را نداشتند؟!

جناب رئیس جمهور می دانید چرا شهدای ما بر سر میز مذاکره با کشور آلمان که بمبهای اهدایش به صدام، بدنها و ریه های بچه های ما را آتش زد ننشستند؟!، شما قطعاً می دانید که چگونه توپهای اهدائی فرانسه به صدام، بدن شهداء ما را تکه تکه می کرد ولی امام با آنها مذاکره ننمود، وقتی شما و هاشمی رفسنجانی بدون اذن امام آمریکائیها را در سال 65 با هویت جعلی به ایران دعوت کردید و آنان با خشم غضب امام سرافکنده مجبور به ترک ایران شدند، چگونه به تلافی آن هواپیماهای آواکس آمریکا عملیات کربلای 4 را به اطلاع رژیم بعثی رساند و عده زیادی از غواصان ما در آن عملیات به شهادت رسیدند، اما غواصان شهیدمان با دستان بسته امان نامه کفر را امضاء نکردند؟!

کاش آقای روحانی که بعد از دفاع مقدس دو مدال یا نشان، آنهم بخاطر پایداری و استقامت شهداء دریافت نموده و از ناحیه این مدالها به مواهب مادی قابل توجهی دست یافته که نمونه اش خانه اشرافیش در خیابان مقدس اردبیلی می باشد، کمی هم با منش شهداء در مذاکرات هسته ای حضور پیدا می کرد و از راه و رسم شهداء بهره می جست، زیرا شهداء جانشان را با عزت حسینی در پای اسلام و انقلاب اهداء نمودند، ولی زیر بار ذلت نرفتند.

گویند؛ یک مین در زیر پایش منفجر شد و دست و پایش گم شد ... حالا بعد از سی سال دست و پایش را پیدا کردند... آورده اند برای مادرش ... مادرش استخوان ها را که بغل گرفت، کمی دست و پایش را گم کرد.

«شادی روح شهداء صلوات بر محمد و آل محمد»

والسلام