به نام خدا و برای خدا

هنوز کشور بی مقداری همچون بحرین که حدود 50 سال قبل جزء یکی از استانهای ایران بوده، جرأت بی ادبی به بزرگتراز خود را نداشته بود، که حضرت آیت الله امام خامنه ای در مورخ 11 فروردین 95 در مقابل یاوه سرای داخلی که قدرت موشکی کشور را زیر سئوال برده بود، فرمودند: «اینکه بگویند فردای دنیا، فردای مذاکره است،دنیای موشک نیست این اگر از روی ناآگاهی گفته شودکه ناآگاهی است؛اما اگر از روی آگاهی باشدخیانت است.اگر نظام اسلامی دنبال فناوری ومذاکره باشد، اما قدرت دفاعی نداشته باشد، مقابل هرکشور فزرتی که تهدید کند باید عقب نشینی کند.»

دیپلماسی منفعلانه دولت اعتدال آنقدر ذلیلانه و حقیرانه بوده که کشور فزرتی بحرین توسط وزیر خارجه مفلوکش ایران را تهدید و در گفتگو با العربیه می گوید: «ایران برای گشودن صفحه‌ای جدید در روابط با کشورهای عربی باید سیاست خارجی خود را تغییر دهد و حمایت از حزب‌الله لبنان و دیگر گروه‌ها را متوقف کند. ما برای مقابله با ایران جدی هستیم!»

اگر دولت اعتدال در دیپلماسی خارجی اقتدار کشور را زیر سئوال نمی برد و در مقابل جنایت پیشگانی همچون عربستان سعودی، بخاطر تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده و  کشتار حجاج در صحرای منا واکنش جدی و انقلابی نشان می داد، امروز حاکمان بی مقدار کشور فزرتی بحرین جرأت نمی کردند ایران را تهدید نمایند!

دیپلماسی ذلیلانه دولت اعتدال با کشور فزرتی مثل بحرین در همراهی با آمریکا همانند این ضرب المثل است، که گویند؛ ناصرالدین شاه می خواست از باغ وحش اختصاصی خود بازدید کند و مخصوصا شیر باغ وحش را ببیند. اما، شیر باغ وحش از گرسنگی مرده بود و قرار شد، اوس شعبون که نگهبان قفس شیر بود، برای چند ساعت در پوست شیر برود تا بازدید تمام شود. هنگام بازدید، ناصرالدین شاه گفت که می خواهد جنگ شیر و پلنگ را ببیند و پلنگ را به قفس شیر آوردند، اوس شعبون داشت از ترس می ترکید که ناگهان صدای ضعیفی شنید. صدا از پلنگ بود که می گفت؛ اوس شعبون نترس، من هم اوس قربونم!

والسلام