به نام خدا و برای خدا

آقای عباس عراقچی رئیس ستاد پیگیری اجرای برجام که به کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس دعوت شده بود، در خصوص عدم پایبندی آمریکا در برجام، سخنانی را بر زبان آورد، که یادآور حرفهای تکراری ایشان و ظریف در خلال مذاکرات هسته ای بود! این دو وقتی با خبرنگاران روبرو می شدند می گفتند؛ به پیشرفتهای خوبی دست پیدا کرده ایم.

در حالی که ایران به تمام تعهداتش حتی فراتر از برجام عمل نموده، ولیکن بی عرضه های که مدال امضاء بر پای برجام را به سینه زده اند، همچنان در یک خم کدخدا گرفتار آمده و با حق مأموریتهای چند هزار دلاری بدنبال نخود سیاه می گردند تا آمریکا را وادار به انجام وظایفش در برجام نمایند و لذا آقای عراقچی امروز هم خبر از پیشرفت مذاکراتی می دهد که با اجراء نمودن برجام بیشتر شبیه یاوه گویی و جوک است! ایشان در جلسه با نمایندگان مجلس می گوید: « اجرای برجام در مجموع روند رو به پیشرفتی داریم البته موانعی وجود دارد که در حال برطرف کردن آن هستیم.»

باید گفت؛ آنچه را مذاکره کنندگان آمریکائی، از مقطع توافق اولیه و بیانیه لوزان و برجام و قطعنامه 2231 بر زبان آوردند، همگی واقعیت داشته و از سوی بزدلان دولت اعتدال کاملاً اجرائی شد! و امروز تنها کاریکاتوری از تأسیسات هسته ای کشورمان تا 15 سال آینده باقی مانده است!

تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، که برخی از آنان از عوامل باند نیورکی ها و مرتبط با برادران راکفلر هستند، عاجزانه به رهبر معظم انقلاب در خصوص بی عرضگی خود گفتند؛ که برخی از خطوط قرمز را رعایت نکرده و حقوق ملت ایران پایمال گردیده! با این حال که بیش از 122 هزار میلیارد تومان از ناحیه برجام به کشور خسارت وارد کرده اند، متأسفانه، رئیس جمهورمان همچنان بر طبل پیروزی در برجام می کوبد و در پیشگاه ملت خود را شرمنده نمی داند!!!  

وقتی رئیس بانک مرکزی در نیویورک اقرار نموده که از برجام چیزی نصیب ایران نشده و رئیس جمهور نروژ هم بعنوان یکی از اعضاء اصلی سوئیفت گفته است که نروژ و حتی اروپا هم نمی تواند مشکل ایران را با در خصوص سوئیفت حل نماید! پس باید رئیس جمهور پاسخگوی مردم باشد زیرا رفع تحریم سمبلیک هیچ نفعی برای ملت نداشته است، لذا ملت تا کی باید صبر کنند تا صبح امید دولت بی تدبیر ولی با تزویر طلوع نماید؟!!!

وضعیت جناب روحانی در قمار بــــــرجـــــام، همانند آن فرد است که گویند؛ پدر به پسر یک کیسه گندم داد تا برای آرد کردن به آسیاب ببرد، ولی پسر در فاصله‌ای که منتظر نوبتش بود، با عده‌ای به قمار نشست و کیسه گندم را باخت و برای اینکه توبیخ نشود، همانجا ماند و به خانه نرفت. پدر که نگران شده بود به سراغ او رفت و پسر را دید که گوشه‌ای نشسته و نان و ماست می‌خورد. پدر پرسید کیسه گندم چه شد؟ پسر گفت؛ سیل آمد و کیسه گندم را با خودش برد! پدر با عصبانیت کاسه ماست را بر سر او ریخت و پسر در حالی که ماست را به چهره می‌کشید گفت؛ خدا را شکر که هم حساب پس دادم و هم رو سفید شدم!

والسلام