سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خداوند، بنده ای را که دهان خود را می گشاید و می گوید : «بارالها ! به من روزی بده» ؛ ولی دست از طلبِ روزی می کشد، دشمن می دارد . [.امام علی علیه السلام]
 
جمعه 95 تیر 4 , ساعت 7:28 صبح

به نام خدا و برای خدا

وقتی مقام معظم رهبری بحث نفوذ را مطرح نمودند، دولت اعتدال که می دانست، مروج اصلی نفوذ غرب در کشور است، خیلی زود77 موضع گیری نموده و منکر نفوذ گردید، ولی دیری نپائید که دُم خروس اعتدال برون زد و در زمان پذیرش، اجراء و پسابرجام، مسئله نفوذ در ابعاد مختلف پدیدار شد.

دولت اعتدال در ارتباط با غرب و بخصوص آمریکا، پروژه نفوذ در ابعاد سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی را دنبال می نماید. مثلاً وقتی سخنان مشاور رئیس جمهورمان، آقای محمود سریع القلم را در نشست فعالان بخش خصوصی در اتاق بازرگانی ایران مورد بررسی قرار می دهیم، پروژه نفوذ سیاسی-اقتصادی آمریکا، توسط این فرد به ظاهر ایرانی، ولی آمریکائی! در بدنه قوه مجریه تزریق می شود.

محمود سریع القلم در خصوص چالش‌های توسعه ایران در دوره پساتحریم، مزورانه، مبانی نظام اسلامی را مورد هدف قرار داده و خواستار تغییر این مبانی در راستای پروژه نفوذ آمریکا گردیده و می گوید: «اقتصاد ما نباید گروگان تفکرات قدیمی‌مان باشد. ما به خانه‌تکانی فکری نیاز داریم تا این نرم‌افزار جدید جهانی (اقتصاد آمریکائی) را در حکمرانی کشور بگنجانیم.»ف

دوستان عزیز و همراهان وبلاگ وزنه سیاسی، مطلعند که این خزعبلات با همین ادبیات قبلاً در کتاب محمود سریع القلم که توسط مرکز استرتژیک مجمع تشخیص مصلحت، با مقدمه جناب روحانی و با پول ملت و بر علیه نظام اسلامی به چاپ رسیده، حرفهای جدیدی نیست، زیرا آقای سریع القلم در صفحه 106 کتاب "ایران و جهانی شدن، چالشها و راهکارها"می نویسد: «رشد و توسعه و رقابت اقتصادی بدون همکاری با قدرت‌های بزرگ اقتصادی (آمریکا) امکان پذیر نیست ... هر اندازه که با قدرت‌های بزرگ، مشکل سیاسی و امنیتی وجود داشته باشد، روابط اقتصادی نیز تحت الشعاع قرار می گیرد و بهره برداری محدود خواهد بودغ

محمود سریع القلم، در این نشست، نیروهای انقلابی را بعنوان نسل اول نظام اسلامی، مزاحم نفوذ فرهنگی،علمی، سیاسی و اقتصادی آمریکا می داند و لذا تفکر انقلابی را به عنوان چالش اقتصادی کشور دانسته و مزورانه آدرس غلط می دهد و می گوید: «با نگاهی به فضای داخلی کشور و دو نیروی متضاد در ایران، می‌توانیم به این نتیجه برسیم که حل‌وفصل این تضادها حتی در داخل کشور هم زمان می‌برد. بخشی از مسائل داخلی ما تابع مسائل نسلی در ایران است چراکه تصمیم‌گیران کنونی، نسل انقلاب هستند که توانسته‌اند طی این سال‌ها نظم را به‌وجود بیاورند و می‌خواهند آن را حفظ کنند بنابراین تغییر به این راحتی نخواهد بود. تغییر در داخل کشور نیز تدریجی خواهد بود؛ چه اقتصادی و چه سیاسی. بنابراین ما به‌زودی نمی‌توانیم با نظام بین‌المللی که کانونش هم در آمریکا است، کنار بیاییم. ذات سیاست و اقتصاد بین‌الملل، رئالیسم(واقع گرائی) است

والسلام



لیست کل یادداشت های این وبلاگ