به نام خدا و بریا خدا

از آغازین روزهای ریاست جمهوری حسن روحانی، عده ای با بهره گیری از تفکر لیبرالیسم، بدنبال تغییر ریل انقلاب اسلامی به سوی آمریکا بودند و مذاکرات هسته ای را بر اساس خوشبینی و اعتماد به آمریکا کلید زدند، اما غافل از اینکه خداوند بزرگ و حکیم در کمین آنها نشسته و اجازه نمی دهد، عده ای غربزده، ثمره خون بیش از 220 هزار شهید نظام اسلامی را در بازی برد-برد نادیده بگیرند و لذا آنهایی که برجام را آفتاب تابان و از سوی خدا می دانستند، امروز در پیشگاه ملت بزرگ ایران با شرمساری تمام، لب به اعتراف می گشایند و مسئولیت اعتماد به آمریکا را می پذیرند.

در این رابطه، جناب آقای ظریف به چند سئوال پاسخ می گوید؛

*آقای ظریف! قانون داماتو برای 10 سال دیگر تمدید شد، رئیس جمهور بر اساس کدام گزارش در مورخ 27 دی 94 به مردم گفت: «به نظر من شرایط آینده شرایطی نیست که آمریکایی‌ها بخواهند تحریم‌های گذشته را برگردانند.»

پاسخ آقای ظریف به اعضاء کمیسیون امنیت ملی مجلس چنین است: «من اعتراف می کنم که اشتباه کردم؛ نباید به حرف جان کری اعتماد می کردم.»

*آقای ظریف! چرا آقای حسن روحانی در مورخ 25 خرداد 95 لب به اعتراف می گشاید و می گوید: «مدام نگوییم تحریمها برداشته شده؛ نه، مسئله‌ معامله‌ بانکها حل نشده و بانکهای بزرگ معامله نمی‌کنند.»

ظریف در کمیسیون امنیت ملی مجلس در رابطه با عدم لغو تحریمها می گوید:«ما براساس قول جان کری اظهار نظر کردیم که اشتباه بزرگ بود.»

*از وزیر خارجه می پرسیم که جناب روحانی در 23 تیر 94 در گفتگوی زنده تلویزیونی گفت: «تمام تحریم‌های بانکی، بیمه‌ای، مالی، حمل و نقل، پتروشیمی، فلزات سنگین و تحریم‌های اقتصادی به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق.»

آقای ظریف در این خصوص با عصبانیت تمام خطاب به آمریکائیها می گوید: «ما بیش از 30 ماه فشرده ترین مذاکرات را انجام نداده ایم که الان با یک سند توخالی مواجه باشیم.»  

*آقای ظریف! حسن روحانی می گوید: «ما هیچ توافقی را امضا نخواهیم کرد مگر اینکه در روز اول اجرای توافق تمامی تحریم‌ها فورا لغو شود!» پس چرا رئیس جمهور را با این افتضاء بزرگ روبرو کردید؟

ظریف در کمیسیون امنیت ملی مجلس می گوید: «نباید به حرف جان کری اعتماد می کردم؛ اگر استراتژی و سیاست خود را دنبال می کردم، حالا با مشکل مواجه نمی شدم، مسئولیت اشتباهم را می پذیرم.»

*آقای ظریف! با توجه به افتضاء بزرگ برجام، که خود معترف به آن هستید، پس چگونه خسارتهای سنگین مادی و معنوی وارد شده به کشور را جبران می کنید؟ آیا صرف اعتراف به اشتاه و پذیرفتن مسئولیت آن، مشکل حل می شود؟

در اینجا، آقای ظزیف مشکل را به گردن رئیس خود می اندازد و جناب روحانی هم در پاسخی که خود مصداق صحیح آن می باشد، خواهد گفت: «عده‌ای شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند. هر وقت که مذاکره می شود عده ای می‌گویند که ما می‌لرزیم؛ "خب به جهنم بروید یک جایی که نلرزید.»

از مجموع پاسخها و اعتدافات دور هنگام جناب ظریف و حسن روحانی در می یابیم، که جریان غربزده دولت اعتدال، در طول مذاکرات هسته ای و اجراء برجام به ملت ایران دروغ گفته اند و لذا صلاحیت در مسئولیتهای مهم و حساس نظام اسلامی را نداشته و باید برای این همه خیانت به کشور و ناراستی با ملت، قبل از کنار رفتن از قدرت، به سزای اعمال خود برسند.

والسلام