بنام خدا و برای خدا

السلام علیک یا امیرالمومنین

میهمانان خدا بیست روز از غذاهای سه گانه الهی یعنی؛ برکت، رحمت و مغفرت در ماه رمضان تناول کردند و در شب قدر که در یکی از سه شب نوزدهم، یا بیست و یکم و یا بیست و سوم واقع گردیده، باید نهایت استفاده را از این خوان گسترده الهی بنمایند، زیرا خداوند در قرآن فرموده اند : «لَیلَةُ القَدرِ خَیرٌ مِن اَلفِ شَهرٍ⁽¹⁾، شب قدر از هزار ماه بهتر است». پس مؤمنان الهی در این شب و روزها که دهه سوم ماه پر برکت الهی را پشت سر می گذاریم قدرشناس این ضیافت باشیم و از فرصت بدست آمده، بهره لازم را ببریم، چون مؤمنان در این ماه میهمان، خدای کریم و عظیم هستند، که بدون حساب در این ماه برکت، رحمت و مغفرت عطا می کند.

در روایات بسیاری آمده است؛ که وقتی میهمان بر شما وارد می شود، از آنچه در منزل دارید، از او به بهترین وجه پذیرائی کنید و از میهمان نپرسید که چه چیزی خورده ای و چه میل دارید، بلکه وظیفه میزبان فقط پذیرائی است و لذا وقتی ماه مبارک رمضان فرا می رسد همه ما را خداوند متعال بر سر سفره پر برکت خود دعوت کرده است و آنچه بخواهیم و بتوانیم تناول بر سر این سفره، از برکت، رحمت و مغفرت خداوندی آماده و مهیاست و این هنر و بضاعت ما میهمانان است که چگونه از این خوان گسترده الهی تناول کنیم.

رسول خوبیها حضرت محمد(ص) در خطبه ای در وصف ماه رمضان فرمودند: «ایُّهَاالنَّاسُ قَد اَقبَلِ اِلَیکُم شَهرُالله بِالبَرَکَةِ وَالرَّحمَةِ وَالمَغفِرةِ یعنی ای مردم؛ بدرستی که روکرده است به سوی شما ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش ... شَهرٌ دُعیتٌ عَلی ضِیافَتِ اللهِ ، یعنی؛ ماهی است که خوانده اند شما را در آن به سوی ضیافت الهی».

اگر سیره ائمه طاهرین سلام الله علیه از سوی پروردگار است، که هست و اگر خداوند هم در ماه  رمضان میزبان و ما هم میهمان سفره کرم او هستیم که هستیم، پس مگر می شود کریم بزرگی که در وصف ما نمی آید، ما را به میهمانی خود دعوت کند ولیکن با بهترین غذاها از ما پذیرائی نکند؟ حاشا و کلا که آین گونه باشد.

خدایا تو خود می دانی که ما با دعوت و یا بدون دعوت بسوی سفره کرمت شتافنه ایم و عمل قابل قبولی هم برای عرضه کردن نداریم و شاید خجالت بکشیم که در این ضیافت الهی سرمان را بالا بگیریم، اما چون تو خدای بزرگی دعوتمان کرده ائی، پس دعوتت را لبیک گفته ایم و آمده ایم و شک هم نداریم که وقتی خداوند کریم و عظیم و غفار، میزبان است، سفره خود را خالی نمی گذارد و به بهترین وجه از میهمانان خود پذیرائی می کند و چون خدا ناظر است و ما را بر سفره خود مشاهده می کند از خوان گسترده خود ما سیراب و سرشار از امید خواهد کرد.

پس خدایا از ضیافت خودت آنقدر به جان و روح ما بچشان، که بر سر سفره دیگری ننشینیم و با انواع غذای خود، که رسول رحمتت حضرت محمد(ص) وعده آن را داده است از برکت، رحمت و مغفرت بی نهایتت در این شب قدر از ما بندگان خود پذیرائی فرما.

از خدای مهربان و غفار طلب می نمائیم که ما را از لطف و احسان خود بهره مند فرماید و این قسمت از مناجات الراجین را در مورد همه مؤمنان به اجابت برساند، که می فرماید:  

«یا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِداعیهِ، وَ حِجابُهُ‏ مَرْفُوعٌ لِراجیهِ، اَسْئَلُکَ بِکَرَمِکَ اَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ مِنْ عَطآئِکَ بِما تَقِرُّ بِهِ عَیْنى‏، وَ مِنْ‏ رَجآئِکَ بِما تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسى‏، وَ مِنَ الْیَقینِ بِما تُهَوِّنُ بِهِ عَلَىَّ مُصیباتِ الدُّنْیا،وَ تَجْلُو بِهِ عَنْ بَصیرَتى‏ غَشَواتِ الْعَمى‏، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ⁽²⁾.

اى که درگاه او به روى خوانندگانش باز و پرده‏اش‏ براى ‏امیدواربه‏ اوبالا زده است از تو خواهم به بزرگواریت که بر من بخشى از عطاى خویش به حدى که دیده‏ام بدان روشن گردد و از امیدت بدان مقدار که خاطرم اطمینان یابد و از یقین بدان اندازه که پیش ‏آمدهاى ناگوار دنیا بر من آسان گردد و بوسیله آن پرده‏هاى سیاه کوردلى از دیده دل دور شود به رحمتت اى مهربانترین مهربان».

والسلام

1-قرآن سوره قدر

2-مفاتیح الجنان – مناجات خمس عشر