به نام خدا و برای خدا

این روزها مردم ایران در پسا برجام و پسا تحریممنتظر رفع مشکلات متعدد اقتصادی و اشتغال جوانان جویای کار خود بوده و در حالی که قدرت خرید مردم پایین آمده و طبقات متوسط رو به پایین از معیشت و بیکاری در رنجند، اما نتایج سفر پسا تحریمی رئیس جمهورمان به ایتالیا و فرانسه و عقد قراردادهای غیر ضروری، ملت و نخبگان اقتصادی-سیاسی کشور را متعجب کرد، زیرا در سفر پسا تحریمی، قراردادهای منعقد و امضاء شد که نه تنها کشورمان را از بحران رکود اقتصادی و بحران اشتغال عبور نمی دهد، بلعکس همچون دوران دولت سازندگی جناب رفسنجانی، بدهی های چند ده میلیارد دلاری برای دهها سال بر کشور و مردم تحمیل می گردد و زمینه اشتغال جوانان بیکار اروپائی و فعال شدن کارخانجات ورشکسته خودروسازی و هواپیماسازی آنها را فراهم می کند.

دولت اعتدال بر خلاف شعارها و وعده های داده شده، این روزها هر قراردادی را که با اروپائیان منعقد می کند، محرمانه تلقی کرده و مردمو حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از محتوای این قراردادها بی اطلاع اند! وزیری که امضایش پای قرارداد نکبت بار کرسنت است، قراردادهای جدید نفتی را محرمانه اعلام نموده است! وزیر صنعت و معدن و تجارت قرارداد با کارخانه پژو فرانسه را محرمانه خوانده است! خرید 118 فروند هواپیمای ایرباس که تاکنون چند فروند آن سقوط کرده و یک فروند آن(از مقصد مالزی) ناپدید شده، قراردادش محرمانه است!

با توجه به حجم سفرهای هیئتهای اروپائی به ایران و سفر رئیس جمهورمان به ایتالیا و فرانسه، به نظر می رسد که رمز و رازی در خصوص چگونگی این سفرها، زمان، مکان، قراردادهای منعقده و میزان ارزش دلاری آنها در زمان تنظیم برجام با کشورهای اروپایی و آمریکا، نهایی گردیده و لذا کشورهای اروپائی و آمریکا هر کدام سهم معینی در پسا تحریم، بدون اینکه تکنولژی به داخل ایران انتقال دهند، نصیبشان می شود و آمریکا اولین کشوری بود که پس از ریختن بتن در قلب رأکتور اراک سهم خود را در زمان تعلیق تحریمها که آزادی 4 تا 6 جاسوس نشاندار با تابعیت دو گانه بود را نقداً دریافت کرد. کشورهای ایتالیا و فرانسه در سفر جناب روحانی به این دو کشور سهم خود را به اندازه لازم دریافت نمودند.

یکی از اهداف مهم کشورهای اروپایی قبل از انعقاد برجام این بوده، که در پسا تحریم، مبلغ 55 میلیارد دلار کالاهای مختلف و بدون ارائه تکنولژی روانه بازارهای تشنه نگه داشته شده ایران نمایند و لذا در دولتی که سیاستهای اقتصادیش در 10 سال گذشته در مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت، توسط لیبرالهای آمریکائی، همانند محمود سریع القلم تدوین و تنظیم شده، باید فاتحه اقتصاد مقاومتی را خواند و ملت سرفراز ایران، از دولت لیبرال جناب روحانی، نباید انتظار تدبیر، عقلانیت و امید، بر اساس عزت و مبانی انقلاب اسلامی داشته باشند.

 وضعیت دولت اعتدال جناب روحانی همانند فردی است که گفته اند: شخصی رفته بود گدایی! صاحبخانه به جای اینکه چیزی بدهد بهش فحش داد. یارو با عصبانیت گفت؛ حالا چرا فحش میدی؟ و طرف گفت؛ می خواستم دست خالی برنگردی!!!

والسلام